Carlos Mota Pinto

Carlos Alberto da Mota Pinto (ur. 25 lipca 1936 w Pombal, zm. 7 maja 1985 w Coimbrze^[1]) – portugalski polityk, prawnik i nauczyciel akademicki, współzałożyciel Partii Socjaldemokratycznej, parlamentarzysta, wicepremier i minister, od 1978 do 1979 premier Portugalii.

Ukończył w 1958 studia prawnicze na Uniwersytecie w Coimbrze, pracował na tej uczelni. Kształcił się również na Uniwersytecie Genewskim^[2]. Doktoryzował się w Coimbrze w 1972^[3]. Był później profesorem na Universidade Católica Portuguesa, a także wykładowcą uczelni zagranicznych.

Po rewolucji goździków z 1974 był jednym z założycieli Ludowej Partii Demokratycznej, przekształconej później w Partię Socjaldemokratyczną. Od 1975 był posłem do konstytuanty i następnie Zgromadzenia Republiki. Przez pewien czas kierował frakcją poselską partii, ustąpił po sporach wewnątrz ugrupowania^[1]. Od lipca 1976 do grudnia 1977 sprawował urząd ministra handlu i turystyki w rządzie Mária Soaresa^[1][3]. W październiku 1978 objął urząd premiera Portugalii, który sprawował do sierpnia 1979^[1].

Pozostał aktywnym politykiem. Od czerwca 1983 do lutego 1985 był wicepremierem i ministrem obrony narodowej w kolejnym gabinecie Mária Soaresa^[1][3]. W 1983 został wiceprzewodniczącym PSD, a od 1984 do 1985 stał na czele tego ugrupowania^[3].

Był żonaty z Marią Fernandą Cardoso Correią, z którą miał trzech synów Paula (ur. 1966), Nuna (ur. 1970) i Alexandre’a (ur. 1971)^[2].