Chemik Bydgoszcz
Bydgoski Klub Sportowy „Chemik” – bydgoski wielosekcyjny klub sportowy założony w 1949 roku jako Koło Sportowe Wisła przy Wytwórni Chemicznej nr 11 w Łęgnowie koło Bydgoszczy. Klub jest najbardziej znany z osiągnięć piłkarskich i siatkarskich, lecz posiadał na przestrzeni lat rozbudowany system, w którym znajdowały się sekcje: bokserska, brydża sportowego, kajakarska, lekkoatletyczna, strzelecka, szachowa, wioślarska, zapaśnicza, żeglarska. HistoriaPoczątki BKS Chemik były ściśle związane z Wytwórniami Chemicznymi w Łęgnowie, a w późniejszym okresie z Zakładami Chemicznymi Zachem[1]. Pierwsze kroki na niwie sportowej pracownicy Wytwórni Chemicznej nr 11 podjęli w 1949 roku. Zajęcia sportowe odbywały się w kompleksie drewnianych baraków przy torze regatowym w Łęgnowie. Tak utworzony zespół sportowy przyjął nazwę Koła Sportowego Wisła Łęgnowo z sekcją sportów wodnych (wioślarstwo, kajakarstwo, żeglarstwo) W 1949 utworzono zrzeszenie sportowe Unia na bazie sześciu kół sportowych działających przy bydgoskich przedsiębiorstwach przemysłu chemicznego: Fabryce Kauczuku, Fabryce Sklejek, Wytwórni Chemicznej nr 9 w Łęgnowie, Wielkopolskiej Hucie Szkła, Zakładach Chemicznych Persie i Państwowej Fabryce Mebli Artystycznych[2]. Przy KS Unia założonym w 1951 przy Wytwórni Chemicznej nr 9 w Łęgnowie działały sekcje piłki nożnej i szachów, od 1952 – strzelecka, a rok później: piłki siatkowej, lekkiej atletyki i bokserska[1]. W 1954 przy ul. Hutniczej zbudowano prowizoryczne boisko piłkarskie otoczone bieżnią lekkoatletyczną[2]. Współpraca między Kołami Sportowymi Wisła i Unia ulegała ciągłemu zacieśnianiu. W efekcie, w 1955 roku doszło do fuzji obydwu Kół i powstania Klubu Sportowego Unia-Wisła Łęgnowo[1]. W 1958 rozwiązano sekcje: szachów, bokserską, strzelecką i lekkiej atletyki. W 1960 zmieniono nazwę klubu na Gryf Bydgoszcz, a w 1962 roku swoją działalność zakończyła sekcja piłki siatkowej. W 1963 w klubie działały tylko sekcje: piłki nożnej i sportów wodnych. Rok później powstała sekcja brydża sportowego. W 1964 z sekcji sportów wodnych wyodrębniono samodzielne sekcje: wioślarską (do 1971), kajakarską i żeglarską. W 1969 roku zmieniono nazwę na KS Zachem, co miało podkreślić silne powiązanie organizacyjno- finansowe z zakładem zatrudniającym wówczas ok. 7 tys. osób[3]. W 1971 prezesem klubu został Czesław Kobus. Przystąpiono wówczas do rozbudowy kompleksu sportowego. Przy ul. Hutniczej uporządkowano boisko oraz wzniesiono trybuny dla widzów, a w latach 1972–1973 dokonano remontu przystani wodnej w Łęgnowie. W latach 1971–1973 wykonano koncepcję nowego ośrodka sportowego na Wyżynach. Składał się on ze stadionu piłkarskiego, boisk treningowych, budynku socjalno-administracyjnego oraz hali sportowej[1]. W 1977 jako pierwszy oddano do użytku stadion z dwoma ziemnymi trybunami dla widzów. W latach 70. wzrosła ranga klubu, co związane było z rozbudową bazy sportowej i podwyższeniem poziomu sportowego poszczególnych sekcji[1]. W 1976 nazwę klubu zmieniono na BKS Chemik, zatwierdzono statut oraz barwy – biały, niebieski i czerwony. W 1978 roku klub uzyskał osobowość prawną. W październiku 1980 rozpoczęto budowę hali sportowej i budynku socjalno-biurowego. W celu wygenerowania dodatkowych środków finansowych na te cel, na parkingu klubowym rozpoczęto organizowanie giełdy samochodowej, a następnie towarowej, która funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Budynek oddano do użytku w 1983 roku, a halę sportową rok później. Z powodu braku funduszy nie zrealizowano budowy basenu pływackiego. Od przełomu lat 60. i 70. XX w. aktywnie działały sekcje: żeglarska, brydżowa i piłki nożnej. W 1975 Romuald Knasiecki zdobył złoty medal w bojerowych mistrzostwach świata[1]. W 1975 reaktywowano sekcję siatkówki mężczyzn[1]. W 1980 roku działalność zakończyła sekcja żeglarska. Dwa lata później doszło do fuzji Chemika z KS Formet, na skutek której w struktury klubu weszły sekcje: szachowa i zapaśnicza. Od września 1983 po reaktywacji sekcji lekkoatletycznej, w klubie działało 6 sekcji sportowych: piłki nożnej, piłki siatkowej, szachów, brydża sportowego, zapasów i lekkiej atletyki. W latach 80. i 90. wysoki poziom sportowy utrzymywali szachiści, którzy grali w ekstraklasie i byli wielokrotnymi medalistami mistrzostw Polski. W ekstraklasie kilka sezonów grali również brydżyści sportowi. Siatkarze grali w lidzie regionalnej, od 1988 w II lidze, od 1993 w I lidze. Kilka sezonów na zapleczu ekstraklasy spędzili piłkarze. Pod koniec lat 80. z powodu trudności finansowych przekazano na rzecz KS Gwiazda sekcję zapaśniczą, a na rzecz Zakładów Chemicznych Zachem – kompleks sportowy na okres 5 lat. W 1992 sekcje brydża sportowego, szachów i lekkiej atletyki przeszły na samofinansowanie. Dwie pierwsze sprostały wyzwaniu, ale sekcja lekkiej atletyki została rozwiązana. W klubie pozostały 4 sekcje: piłki nożnej, piłki siatkowej, szachów i brydża sportowego. W 1999 zarząd klubu zdecydował o sprzedaży części gruntu poza stadionem, na którym w 2007 wzniesiono wielorodzinne budynki mieszkalne. W 2006 kompleks sportowy skomunalizowano. Po awansie siatkarzy do Polskiej Ligi Siatkówki nastąpiła konieczność powołania sportowej spółki akcyjnej z udziałem seniorskiego zespołu. W 2007 akcjonariuszami nowo powstałej spółki Łuczniczka Bydgoszcz został magistrat Bydgoszczy (85% udziałów) i BKS Chemik (15%). W 2009 wyremontowano halę sportową, w której miały rozgrywać mecze koszykarki Artego Bydgoszcz. W 2010 otwarto nowe, pełnowymiarowe boisko ze sztuczną nawierzchnią i oświetleniem w miejscu dawnego boiska treningowego. Obok przygotowano teren do budowy kolejnego boiska z nawierzchnią naturalną. Nazwy
Kompleks sportowy ChemikaPierwszymi obiektami sportowymi klubu, wzniesionymi w latach 50. była przystań kajakowo-żeglarska przy torze regatowym w Brdyujściu oraz boisko piłkarskie z drewnianymi trybunami przy ul. Hutniczej. W latach 1974–1984 przy udziale społeczeństwa (czyny społeczne) oraz zakładów przemysłu chemicznego zbudowano stadion piłkarski z boiskami treningowymi, budynkiem socjalno-administracyjnym oraz halą sportową. Cały kompleks został zaprojektowany przez inż. arch. A. Pietrzaka i obejmował również basen pływacki i kąpielisko otwarte. W 2004 stadion nazwano imieniem Czesława Kobusa – długoletniego prezesa klubu. Kompleks obiektów klubowych obejmuje:
Władze klubuPrezesi
Zarząd klubu
Sportowcy Chemika BydgoszczWychowankowie sekcji siatkarskiej klubu uczestniczyli w Letnich Igrzyskach Olimpijskich :
Osiągnięcia sportoweMistrzowie świata
Mistrzowie Europy
Osiągnięcia drużynowe
Osiągnięcia indywidualne
SekcjeOd 1992 w klubie czynne są cztery sekcje: Wcześniej w klubie uprawiano również wioślarstwo (1949–1971), żeglarstwo (1950–1980), kajakarstwo (1949–1980), strzelectwo (1952–1958), lekkoatletykę (1953–1958, 1983–1992), boks (1953–1958) i zapasy (1982–1989). SiatkówkaSekcja amatorskiej siatkówki istniała w latach 1953–1962[1], reaktywowana w 1975. Męska drużyna Chemika do 1988 z przerwami uczestniczyła w rozgrywkach regionalnych, od 1984 we własnej hali sportowej. Lata 1989–1993 spędziła w II lidze, a 1999–2005 na zapleczu ekstraklasy[4]. W sezonie 2005/2006 siatkarze awansowali do Polskiej Ligi Siatkówki. Wymogi formalne tym związane spełniono zakładając sportową spółkę akcyjną, która występowała pod nazwą Delecta Bydgoszcz, w latach 2013–2015 Transfer Bydgoszcz, a od 2015 roku – Łuczniczka Bydgoszcz. W latach 2007–2016 klub osiągnął kilka sukcesów, m.in. w 2013 roku – 4. miejsce w ekstraklasie siatkówki, dwukrotnie dochodząc do półfinału Pucharu Polski (2010, 2013) oraz Pucharu Challenge siatkarzy (2013). W 2012 został mistrzem Polski Młodej Ligi. Wychowankiem i zawodnikiem Chemika był m.in. Dawid Konarski, czy też Michał Winiarski, długoletni zawodnik i kapitan reprezentacji Polski (212 spotkań), mistrz świata juniorów (2003) i seniorów (2014). W latach 2011–2013 w drużynie Łuczniczki grał późniejszy trener kadry Polski Stéphane Antiga. Trenerami zespołu byli m.in. były selekcjoner kadry narodowej Waldemar Wspaniały, trener reprezentacji Niemiec Vital Heynen, czy Piotr Makowski[1]. Pod nazwą Chemik Bydgoszcz występuje kilka drużyn młodzieżowych, m.in. w III lidze siatkówki. Ich sukcesy to czołowe miejsca mistrzostw Polski juniorów, kadetów i młodzików w latach 2007–2016[5]. Rozgrywki seniorów Chemika Bydgoszcz[6]:
Piłka nożnaSekcja piłki nożnej istnieje od 1951 roku. W latach 50. i 60. piłkarze Chemika grali w rozgrywkach regionalnych, w B- lub A-klasie. Awans sportowy zanotowano w połowie lat 70. po budowie stadionu piłkarskiego na Wyżynach wraz z kompleksem boisk treningowych. Drużyna seniorów Chemika była 3-krotnie w sezonach 1979/1980 oraz 199l/1992 i 1992/1993 uczestnikiem rozgrywek II ligi (zaplecza ekstraklasy). Największym sukcesem zespołu było 5. miejsce w II lidze w sezonie 1991/1992. Poza tym grała najczęściej w III lidze, na krótko spadając do IV, bądź V ligi (2012–2015). Równolegle trenowały grupy juniorów i młodzików. Wśród wychowanków klubu byli m.in. reprezentanci kraju: Stefan Majewski i Adam Kęsy[1]. W 2016 klub zajmował 124 miejsce w tabeli wszech czasów polskiej I ligi piłkarskiej. W sezonie 2017/2018 drużyna występuje w IV lidze. SzachySekcja szachowa w KS Unia Łęgnowo istniała w latach 1950–1958[1]. W 1982 BKS Chemik przejął od KS Formet w Bydgoszczy drużynę ligową, która straciła oparcie finansowe[7]. Wraz z nią do klubu trafili zawodnicy i renomie ogólnopolskiej, m.in.: Małgorzata Wiese-Jóźwiak (pięciokrotna uczestniczka olimpiad szachowych, brązowa medalistka w drużynie z 1980, 9-krotna medalistka mistrzostw Polski, mistrzyni Polski z 1985), Jerzy Pokojowczyk (dwukrotny uczestnik olimpiad szachowych) i Andrzej Maciejewski (mistrz krajowy, wicemistrz Polski z 1973). W latach: 1982–1991, 1993–1994 i 1996 drużyna Chemika brała udział w rozgrywkach ekstraklasy szachowej[8]. Dorobkiem klubu są medale DMP: srebrny (1984) i dwa brązowe (1982, 1983). Chemik Bydgoszcz jest rekordzistą w Bydgoszczy pod względem ilości startów w ekstraklasie. Poza tym szachiści klubu odnosili wiele sukcesów w kraju w rozgrywkach zespołowych (4-krotny medalista w latach 1982–1985) i indywidualnych juniorów i w grze błyskawicznej[4]. W DMP w szachach błyskawicznych zdobyli 4 medale: złoty (1984 kobiety), dwa srebrne (1983 kobiety i 2014 mężczyźni) i brązowy (2013 mężczyźni). Do wyróżniających się wychowanków klubu należeli: Robert Ciemniak, Krzysztof Żołnierowicz, Danuta Konieczka i Ewa Kaczmarek i inni[1]. Od 2004 klub występuje w II lidze[9]. Miejsca szachistów Chemika w Drużynowych Mistrzostwach Polski[8]: Brydż sportowySekcję brydża sportowego założono w 1964. W tym okresie popularność dyscypliny szybko rosła. W 1968 drużyna awansowała do II ligi, osiągając na długie lata najwyższy poziom w Bydgoszczy[1]. W sezonach 1984/1985, 1994/1995 oraz 1999/2000 drużyna Chemika uczestniczyła w rozgrywkach ekstraklasy, a pozostałe spędziła na jej zapleczu. Spośród nich członkami kadry narodowej byli: Lech Łaniewski, Jarosław Michałowski i inni[1]. Zawodnicy sekcji brydża sportowego reprezentują klub w I lidze rozgrywek pod nazwą Chemik Megazec Bydgoszcz. ŻeglarstwoŻeglarze dołączyli w 1950 roku do założonej rok wcześniej w KS Wisła sekcji sportów wodnych. W 1965 po likwidacji tej sekcji, wyodrębniła się samodzielna wyczynowa sekcja żeglarska. W jej barwach w 1966 Henryk Kowalski zdobył wicemistrzostwo świata w klasie cadet[10], a w 1976 Romuald Knasiecki wywalczył tytuł mistrza Polski oraz mistrza świata w żeglarstwie bojerowym[4]. 30 kwietnia 1980 roku sekcja wraz z dobytkiem została przekazana bydgoskiemu Yacht Klubowi Polskiemu. WioślarstwoWioślarzy, kajakarzy i żeglarzy zrzeszała założona w 1949 sekcja sportów wodnych w KS Wisła. W 1965 wydzielono z niej samodzielną sekcję wioślarską. Ze względu na coraz mniejszą liczbę chętnych, sekcję rozwiązano w 1971 roku. Sprzęt przekazano do WKZZ w Bydgoszczy, za co klub otrzymał środki finansowe na zakup łodzi żeglarskiej typu Cadet. KajakarstwoWioślarzy, kajakarzy i żeglarzy zrzeszała założona w 1949 sekcja sportów wodnych w KS Wisła. W 1965 wydzielono z niej samodzielna sekcję kajakarską, która prowadziła działalność ukierunkowaną na turystykę wodną, organizowała m.in. spływy Brdą. LekkoatletykaSekcję lekkoatletyczną założono w 1953. Głównym inicjatorem jej powstania był Wiesław Pawłowski. Reaktywowano ją w 1983 roku. Z powodu problemów finansowych, została ostatecznie rozwiązana w 1992 roku. StrzelectwoSekcja strzelectwa sportowego powstała w 1952 roku. Z najlepszych zawodników utworzono reprezentację wojewódzką ZS Unia. Rozwiązano ją w 1958 roku. ZapasySekcję zapaśniczą przejęto w lipcu 1982 od zlikwidowanego klubu KS Formet. Zawodnicy uczyli się w Szkołach Podstawowych nr 3, 13, 25, 42, Zespole Szkół Mechanicznych nr 2, Zespole Szkół Elektrycznych i Zespole Szkół Budowlanych. W 1989 roku sekcja została przekazana Klubowi Sportowemu Gwiazda. Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne |