Claude Makélélé
Claude Makélélé (wym. [klod makelele]; ur. 18 lutego 1973 w Kinszasie w Demokratycznej Republice Konga) – francuski piłkarz kongijskiego pochodzenia, grający na pozycji defensywnego pomocnika. Makélélé, gdy był jeszcze bardzo młody, wyemigrował wraz z rodzicami do Francji, dzięki czemu reprezentował barwy Trójkolorowych. 25 lutego w wywiadzie dla oficjalnej strony Chelsea przyznał, że sezon 2009/2010 jest dla niego ostatnim w karierze. Po zakończeniu sezonu jednak zmienił decyzję i przedłużył wygasającą umowę na kolejny sezon. Dnia 12 czerwca Makelele oznajmił, że kończy karierę w sezonie 2010/11. Ostatnim klubem, w którym grał jest Paris Saint Germain. W tym klubie został najpierw doradcą dyrektora sportowego Leonardo, a 30 grudnia 2011 został asystentem ówczesnego trenera pierwszej drużyny, Carla Ancelottiego. Następnie pomagał w prowadzeniu zespołu Laurentowi Blancowi. W 2019 roku podjął pracę jako członek sztabu szkoleniowego w londyńskiej Chelsea[1]. KarieraProfesjonalną karierę zaczynał w klubie Stade Brestois 29. W sezonie 1992–1993 grał już w klubie Ligue 1 FC Nantes. Szło mu tutaj naprawdę dobrze – przez 5 lat był zawodnikiem pierwszego składu, mimo tego, że był wówczas młodziutki. W każdym sezonie grał ponad 30 meczów, a także zdobył łącznie aż 8 bramek (najwięcej w sezonie 1996–1997, w którym strzelił 5 goli), co jak na tego piłkarza jest wyczynem niesamowitym. Defensywnym pomocnikiem zainteresowały się silniejsze drużyny, a najbardziej zdeterminowani byli włodarze Olympique’u Marsylia. W klubie z Marsylii również grał na wysokim poziomie, czego dowodem jest kupienie Makélélé już po roku przez Celtę Vigo. Tu pracował przez kolejne 2 sezony i należał do najlepszych w zespole. Świetne występy w Celcie zaowocowały transferem do Realu Madryt. Ten piłkarz od tzw. czarnej roboty nie był zbytnio ceniony przez kolejnych trenerów Królewskich, mimo to w każdym sezonie występował w podstawowym składzie. Po odejściu zawodnika niepochlebnie wypowiadał się o nim ówczesny prezes Florentino Pérez[2]. Kiedy odszedł po 3 latach z Madrytu, drużyna Galacticos rozsypała się jak domek z kart. Claude odszedł do Chelsea. W londyńskim zespole Makelele radził sobie świetnie, był ceniony przez trenera, kibiców i media. W lipcu 2008 roku przeszedł jednak do Paris Saint Germain. Spędził w tym klubie trzy sezony. Po sezonie 2010/2011 zdecydował się zakończyć karierę piłkarską. Makélélé odniósł wiele klubowych sukcesów. Pierwszym triumfem Francuza było zdobycie Mistrzostwa Francji w sezonie 1994–1995 w barwach Kanarków. Było to zresztą jedyne trofeum, które Makélélé zgarnął grając we Francji. W barwach Realu zdobył Mistrzostwo Hiszpanii w sezonach 2000–2001 i 2002–2003, Ligę Mistrzów na przełomie 2001 i 2002, oraz w tym samym sezonie Superpuchar Europy i Puchar Interkontynentalny. Kolejne sukcesy święcił w Chelsea, z którym zdobył Mistrzostwo Anglii w sezonach 2004–2005 i 2005–2006, a także Puchar Anglii w pierwszym roku grania na wyspach. Przez wiele lat Makélélé był podporą reprezentacji Francji, w której zadebiutował w 1995 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Norwegią. Łącznie od rozegrał 71 mecze nie strzelając przy tym żadnej bramki. W kadrze Claude również odnosił wielkie sukcesy. Występował na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie (1996), Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii (2002), Euro 2004, a także zdobył srebrny medal na Mundialu w Niemczech w 2006 roku. 21 lipca 2008 przeniósł się do Paris Saint-Germain na zasadzie wolnego transferu. Kariera trenerska30 grudnia 2011 roku został asystentem Carla Ancelottiego w Paris Saint-Germain. 24 maja 2014 roku został menedżerem SC Bastia i tym samym zastąpił Frédéric Hantz. W styczniu 2017 został asystentem trenera Swansea City Paula Clementa[3]. StatystykiKlubowe
Sukcesy
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|