|
Curtiss B-2 Condor
Curtiss B-2 Condor (Curtiss Model 52) – amerykański samolot bombowy z początku lat 30. Zaprojektowany w zakładach Curtiss Aeroplane and Motor Company dla United States Army Air Corps (USAAC) samolot bazował na wcześniejszym Martin NBS-1. Wyprodukowano 12 samolotów tego typu, które na początku lat 30. były jedynymi ciężkimi bombowcami w służbie USAAC. HistoriaW 1926 Armia złożyła zamówienie na pojedynczy prototyp XB-2 (numer seryjny 26-211)[1][2]. Samolot bazował na wcześniejszym bombowcu Martin NBS-1[1], który zaprojektowany w zakładach Glenn L. Martin Company, ale część z samolotów była wyprodukowana w zakładach Curtiss[3]. Główne różnice pomiędzy NBS-1 a XB-2 polegały na innej konstrukcji kadłuba (metalowa, zamiast drewnianej), innych silnikach (użyto chłodzonych cieczą silników Curtiss Conqueror, zamiast Liberty L-12) i skrzydła o grubszym profilu (Curtiss C-72)[1][4]. Największą zmianą były metalowe elementy konstrukcji kadłuba i skrzydeł które były owocem współpracy Curtissa z Hall-Aluminum Aircraft, w wyniku której zbudowano także samolot Curtiss-Hall F4C[4]. Podobnie jak w pierwowzorze, silniki znajdowały się w gondolach wbudowanych w dolne skrzydło, w tylnej części gondoli znajdowały się stanowiska strzeleckie (podobne rozwiązanie użyto w powstałym w tym samym czasie Huff-Duff XB-1)[1][4][5]. Oprócz stanowisk w gondolach silnikowych, w przedniej części kadłuba znajdowało się jeszcze jedno obronne stanowisko strzeleckie, wszystkie uzbrojone były w podwójne karabiny maszynowe Lewis[1][4][5]. Samolot miał ogon z dwoma statecznikami poziomymi co w 1927 było już raczej przestarzałym rozwiązaniem[1][4]. B-2 były pierwszymi dużymi bombowcami z kołem ogonowym zamiast płozy[5]. Prototyp został dostarczony w lipcu 1927[2], jego pierwszy lot odbył się we wrześniu 1927[1]. Pod koniec 1927 XB-2 był jednym z samolotów biorącym udział w konkursie Armii na nowy ciężki samolot bombowy, inne konstrukcje które brały udział w tym konkursie to Huff-Duff XB-1, Keystone XLB-6, Sikorsky S-37B i Atlantic XLB-2[1]. W lutym 1927 odrzucono opcje XB-1B, XLB-2 i S-37B, ale Armia nie mogła zdecydować pomiędzy XB-2 a XLB-6[1]. Samolot Curtissa miał znacznie lepsze osiągi, ale był ponad trzykrotnie droższy od XLB-6 (24.750 do 76.373 dolarów)[1][5]. Ostatecznie zdecydowano zamówić obydwa samoloty, 23 czerwca zamówiono tylko dwie maszyny Curtissa (numery seryjne 28-398/399), a w 1929 dodatkowych dziesięć samolotów (numery seryjne 29-28/37)[1]. 12 samolotów serii produkcyjnej zostało dostarczonych Armii pomiędzy majem 1929 a styczniem 1930[1][2]. Samoloty różniły się od wersji prototypowej XB-2 użyciem trzypłatowych zamiast dwupłatowych śmigieł i innymi chłodnicami silnikowymi[1][2]. Jeden z B-2 używany był w 1930 do testowania systemu automatycznego pilota[2]. Dwanaście B-2 na początku lat 30. było jedynymi ciężkimi bombowcami w służbie USAAC[2]. Szybko rozwijająca się technika lotnicza początku lat 30. spowodowała, że kryte płótnem bombowce takie jak B-2 stały się przestarzałe i zostały wycofane ze służby już w 1934[1]. Ostatni B-2 złomowano w czerwcu 1936[1][2]. Opis konstrukcjiCurtiss B-2 Condor (Curtiss Model 52) był dwusilnikowym, dwupłatowym, ciężkim samolotem bombowym o konstrukcji mieszanej[4]. Kadłub samolotu wykonany ze stalowych rur[1]; skrzydła miały stalowe, spawane dźwigary z aluminiowymi żebrami[4]. Cała konstrukcja była kryta płótnem[1]. Samolot napędzany był dwoma silnikami Curtiss GV-1570 Conqueror o mocy 600 KM każdy[6]. Wersje
Pojedynczy prototyp, numer seryjny 26-211, oznaczenie Armii XP-477[7].
12 samolotów zamówionych w dwóch seriach produkcyjnych, numery seryjne; 28-398/9 i 29-28/37[8].
Jeden samolot z serii B-2 (numer seryjny 29-030[1]) został przebudowany do wersji z podwójnymi sterami[9]. Lista samolotów
Przypisy
Bibliografia
Encyklopedie internetowe (typ statku powietrznego):
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
.svg)
