Cyprian (Sznitnikow)

Cyprian

Aleksiej Sznitnikow
Biskup sierdobolski
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1879 Ostaszków
Data i miejsce śmierci	10 maja 1914 Petersburg
Miejsce pochówku	Monastyr Wałaamski
Biskup sierdobolski
Okres sprawowania	1913-1914
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1903
Prezbiterat	po 1903
Nominacja biskupia	1913
Chirotonia biskupia	10 marca 1913
Multimedia w Wikimedia Commons

Cyprian, imię świeckie Aleksiej Jakowlewicz Sznitnikow (ur. 4 stycznia^?/16 stycznia 1879 w Ostaszkowie, zm. 27 kwietnia^?/10 maja 1914 w Petersburgu) – rosyjski biskup prawosławny.

Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Ukończył seminarium duchowne w Twerze jako najlepszy absolwent w swoim roczniku. Następnie kontynuował naukę teologii na Petersburskiej Akademii Duchownej. Jako student III roku złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Cyprian, dyplom końcowy uzyskał w 1904, a jego dysertację końcową oceniono wyjątkowo wysoko, nadając mu od razu stopień magistra nauk teologicznych. Mnich Cyprian miał kontynuować pracę na uczelni, by zostać profesorem teologii, jednak w 1905 na własne życzenie zrezygnował z pracy akademickiej, by podjąć pracę misyjną w Karelii pod kierunkiem arcybiskupa fińskiego i wyborskiego Sergiusza^[1].

Po zapoznaniu się z historią i kulturą Karelów hieromnich Cyprian przystąpił do pracy misyjnej, której było przerwanie procesów fennicyzacji i szerzenia się luteranizmu wśród Karelów. Utworzył Prawosławne Bractwo Karelskie św. Jerzego i sam został jego pierwszym przewodniczącym. W lutym 1908 został głównym synodalnym antyluterańskim misjonarzem (ros. синодальный карельский противолютеранский миссионер) eparchii archangielskiej, pietrozawodskiej i fińskiej. W 1909 otrzymał godność archimandryty. Odbył szereg podróży duszpasterskich po Karelii, otwierał rosyjskie szkoły dla Karelów^[1].

W 1913 w ramach eparchii fińskiej i wyborskiej utworzony został wikariat serdobolski, którego zwierzchnik miał być odpowiedzialny za opiekę nad prawosławnymi Karelami w eparchiach fińskiej, archangielskiej i ołonieckiej. Archimandryta Cyprian otrzymał nominację na tę katedrę dzięki rekomendacji arcybiskupa fińskiego Sergiusza. Chirotonię biskupią przyjął 10 marca 1913 z rąk goszczącego w Rosji z okazji uroczystości 300 lat panowania Romanowów patriarchy antiocheńskiego Grzegorza IV, któremu asystowali hierarchowie rosyjscy^[1].

Mimo słabego zdrowia biskup Cyprian kontynuował intensywną pracę duszpasterską, wielokrotnie wyjeżdżał do odległych karelskich wsi. W kwietniu 1914, w czasie wyjazdu do Petersburga, doznał silnego ataku nieleczonej wcześniej choroby jelit i po kilku tygodniach zmarł. Został pochowany na terenie Monasteru Wałaamskiego^[1].