Człowiek z M-3
Człowiek z M-3 – polski film komediowy z 1968 roku w reżyserii Leona Jeannota. Film o problemach mieszkaniowych warszawiaków w czasach PRL-u. Sceny plenerowe kręcono w Warszawie (m.in. okolice rotundy PKO, Łazienki Królewskie, Plac Teatralny, Plac Trzech Krzyży). Premiera odbyła się w poczwórnym pokazie z animacjami Kompozytor i muza produkcji Studia Miniatur Filmowych z 1968 roku i „Moja pierwsza podróż” z serii Nasz dziadzio z 1967 roku oraz czechosłowackim dokumencie Dziewczyna produkcji Studio dokumentárního filmu Praha z 1966 roku[1]. FabułaTomasz Piechocki – młody, roztargniony lekarz ortopeda ma szansę otrzymania własnego mieszkania (M-3) w Warszawie. Problem w tym, że należy się ono tylko mężczyznom żonatym. Aby otrzymać wymarzone mieszkanie, musi ożenić się w ciągu 30 dni. Rozpoczyna więc gorączkowe poszukiwanie odpowiedniej narzeczonej. Niestety, kolejne trzy kandydatki są nieodpowiednie. Zdesperowany, by otrzymać zaświadczenie do spółdzielni mieszkaniowej, w końcu decyduje się na ślub z rozwodem z koleżanką z pracy. Do ceremonii nie dochodzi, gdyż doktor zacina się w windzie. W ostatniej chwili okazuje się, że miłość była na wyciągnięcie ręki, w szpitalnym oddziale doktora. Co prawda przydział mieszkania okazuje się pomyłką, jednak mając ukochaną lekarz może poczekać na kolejny przydział. Obsada
PrzypisyLinki zewnętrzne
|