Państwo
|
Australia
|
Data i miejsce urodzenia
|
3 lipca 1967 Launceston
|
Wzrost
|
175 cm
|
Gra
|
leworęczny
|
Status profesjonalny
|
1985
|
Zakończenie kariery
|
2002
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
293 (5 marca 1990)
|
Australian Open
|
2R (1987)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
16
|
Najwyżej w rankingu
|
11 (2 listopada 1992)
|
Australian Open
|
SF (1998)
|
Roland Garros
|
3R (1991, 1996, 1998)
|
Wimbledon
|
QF (1998, 2002)
|
US Open
|
QF (1991, 1996, 2000)
|
David Macpherson (ur. 3 lipca 1967 w Launceston) – australijski tenisista i trener tenisa.
Kariera tenisowa
Występując jeszcze jako junior wygrał w 1985 roku juniorski turniej Australian Open w grze podwójnej wspólnie z Brettem Custerem, a w 1983 roku był finalistą US Open.
Jako zawodowy tenisista Macpherson występował w latach 1985–2002.
W grze podwójnej wygrał 16 turniejów z rangi ATP World Tour, począwszy od 1990 roku w Toronto (z Patrickem Galbraithem), a kończąc w 2003 roku w Newport (z Jordanem Kerrem). Ponadto był uczestnikiem 13 finałów deblowych. W zawodach wielkoszlemowych najlepszy wynik ustanowił w 1998 roku podczas Australian Open, gdzie startował z Davidem Wheatonem. Spotkanie o udział w finale przegrał z Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em.
W rankingu gry pojedynczej Macpherson najwyżej był na 293. miejscu (5 marca 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 11. pozycji (2 listopada 1992).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra podwójna (16–13)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
Zwycięzca
|
1.
|
18 lutego 1990
|
Toronto
|
Dywanowa (hala)
|
Patrick Galbraith
|
Neil Broad Kevin Curren
|
2:6, 6:4, 6:3
|
Finalista
|
1.
|
3 marca 1991
|
Rotterdam
|
Dywanowa (hala)
|
Steve DeVries
|
Patrick Galbraith Anders Järryd
|
6:7, 2:6
|
Finalista
|
2.
|
20 października 1991
|
Lyon
|
Dywanowa (hala)
|
Steve DeVries
|
Tom Nijssen Cyril Suk
|
6:7, 3:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
9 lutego 1992
|
Mediolan
|
Dywanowa (hala)
|
Neil Broad
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
5:7, 7:5, 6:4
|
Zwycięzca
|
3.
|
8 marca 1992
|
Indian Wells
|
Twarda
|
Steve DeVries
|
Kent Kinnear Sven Salumaa
|
4:6, 6:3, 6:3
|
Zwycięzca
|
4.
|
3 maja 1992
|
Atlanta
|
Ceglana
|
Steve DeVries
|
Mark Keil Dave Randall
|
6:3, 6:3
|
Zwycięzca
|
5.
|
10 maja 1992
|
Charlotte
|
Ceglana
|
Steve DeVries
|
Bret Garnett Jared Palmer
|
6:4, 7:6
|
Zwycięzca
|
6.
|
21 czerwca 1992
|
Manchester
|
Trawiasta
|
Patrick Galbraith
|
Jeremy Bates Laurie Warder
|
4:6, 6:3, 6:2
|
Zwycięzca
|
7.
|
4 października 1992
|
Brisbane
|
Twarda (hala)
|
Steve DeVries
|
Patrick McEnroe Jonathan Stark
|
6:4, 6:4
|
Finalista
|
3.
|
1 listopada 1992
|
Sztokholm
|
Dywanowa (hala)
|
Steve DeVries
|
Mark Woodforde Todd Woodbridge
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
4.
|
21 lutego 1993
|
Stuttgart
|
Dywanowa (hala)
|
Steve DeVries
|
Mark Kratzmann Wally Masur
|
3:6, 6:7
|
Zwycięzca
|
8.
|
18 kwietnia 1993
|
Nicea
|
Ceglana
|
Laurie Warder
|
Shelby Cannon Scott Melville
|
3:4 krecz
|
Finalista
|
5.
|
22 sierpnia 1993
|
New Haven
|
Twarda
|
Steve DeVries
|
Cyril Suk Daniel Vacek
|
3:6, 6:7
|
Finalista
|
6.
|
15 stycznia 1995
|
Sydney
|
Twarda
|
Trevor Kronemann
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:7, 4:6
|
Zwycięzca
|
9.
|
5 marca 1995
|
Scottsdale
|
Twarda
|
Trevor Kronemann
|
Luis Lobo Javier Sánchez
|
4:6, 6:3, 6:4
|
Zwycięzca
|
10.
|
16 kwietnia 1995
|
Barcelona
|
Ceglana
|
Trevor Kronemann
|
Goran Ivanišević Andrea Gaudenzi
|
6:2, 6:4
|
Zwycięzca
|
11.
|
7 maja 1995
|
Monachium
|
Ceglana
|
Trevor Kronemann
|
Luis Lobo Javier Sánchez
|
6:3, 6:4
|
Zwycięzca
|
12.
|
18 lutego 1996
|
San José
|
Twarda (hala)
|
Trevor Kronemann
|
Richey Reneberg Jonathan Stark
|
6:4, 3:6, 6:3
|
Finalista
|
7.
|
14 lipca 1996
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Trevor Kronemann
|
Jiří Novák Pavel Vízner
|
6:4, 6:7, 6:7
|
Finalista
|
8.
|
22 czerwca 1997
|
Rosmalen
|
Trawiasta
|
Trevor Kronemann
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
4:6, 5:7
|
Finalista
|
9.
|
13 lipca 1997
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Trevor Kronemann
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
6:4, 6:7, 3:6
|
Finalista
|
10.
|
1 marca 1998
|
Filadelfia
|
Twarda (hala)
|
Richey Reneberg
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
6:7, 7:6, 2:6
|
Zwycięzca
|
13.
|
24 maja 1998
|
Sankt Pölten
|
Ceglana
|
Jim Grabb
|
David Adams Wayne Black
|
6:4, 6:4
|
Finalista
|
11.
|
12 marca 2000
|
Scottsdale
|
Twarda
|
Patrick Galbraith
|
Jared Palmer Richey Reneberg
|
3:6, 5:7
|
Zwycięzca
|
14.
|
7 stycznia 2001
|
Adelaide
|
Twarda
|
Grant Stafford
|
Wayne Arthurs Todd Woodbridge
|
6:7(5), 6:4, 6:4
|
Finalista
|
12.
|
15 kwietnia 2001
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Pablo Albano
|
Michael Hill Jeff Tarango
|
6:7(2), 3:6
|
Finalista
|
13.
|
29 kwietnia 2001
|
Atlanta
|
Ceglana
|
Rick Leach
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
3:6, 6:7(7)
|
Zwycięzca
|
15.
|
7 października 2001
|
Tokio
|
Twarda
|
Rick Leach
|
Paul Hanley Nathan Healey
|
1:6, 7:6(6), 7:6(4)
|
Zwycięzca
|
16.
|
13 lipca 2003
|
Newport
|
Trawiasta
|
Jordan Kerr
|
Julian Knowle Jürgen Melzer
|
7:6(4), 6:3
|
Kariera trenerska
W latach 2005–2016 był szkoleniowcem amerykańskich bliźniaków, Boba i Mike’a Bryanów[1].
Przypisy
Bibliografia
|