Didier Défago

Didier Défago

Data i miejsce urodzenia	2 października 1977 Morgins
Klub	SC Morgins
Wzrost	184 cm
Debiut w PŚ	7.03 1996, Kvitfjell (15. miejsce – super G)
Pierwsze punkty w PŚ	7.03 1996, Kvitfjell (15. miejsce – super G)
Pierwsze podium w PŚ	3.03 2002, Kvitfjell (2. miejsce – super G)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	20.12 2002, Val Gardena (supergigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria Igrzyska olimpijskie złoto Vancouver 2010 Zjazd Mistrzostwa świata juniorów złoto Schwyz 1996 Supergigant srebro Schwyz 1996 Kombinacja brąz Schwyz 1996 Gigant Puchar Świata (Zjazd) 3. miejsce 2008/2009 Puchar Świata (Supergigant) 3. miejsce 2008/2009 Puchar Świata (Kombinacja) 3. miejsce 2004/2005
Strona internetowa

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. Narciarstwo alpejskie: Dider Defago złotym medalistą w zjeździe

Didier Défago (ur. 2 października 1977 w Morgins) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Didier Défago pojawił się w 1995 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Voss. Jego najlepszym wynikiem było tam zajęcie 44. miejsca w biegu zjazdowym. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz wywalczył złoty medal w supergigancie, srebrny w kombinacji alpejskiej, a w gigancie był trzeci.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 marca 1996 w Kvitfjell, zajmując piętnaste miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Pierwsze pucharowe podium wywalczył blisko sześć lat później, 3 marca 2002 w tej samej miejscowości, kiedy supergiganta ukończył na drugiej pozycji. Lepszy okazał się tam jedynie Włoch Alessandro Fattori. W kolejnych sezonach jeszcze kilkanaście razy stawał na podium, w tym odnosząc pięć zwycięstw: 20 grudnia 2002 w Val Gardena w supergigancie, 17 stycznia 2009 w Wengen, 24 stycznia 2009 w Kitzbühel i 29 grudnia 2011 w Bormio wygrywał zjazd, a 26 stycznia 2014 w Kitzbühel ponownie był najlepszy w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2008/2009, który ukończył na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz trzeciej w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. Wśród zjazdowców wyprzedzili go Austriacy: Michael Walchhofer i Klaus Kröll, a w klasyfikacji supergiganta lepsi byli Norweg Aksel Lund Svindal i Włoch Werner Heel. Na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej znalazł się również w sezonie 2004/2005, jednak w klasyfikacjach poszczególnych konkurencji tylko raz zmieścił się w czołowej trójce: w klasyfikacji kombinacji uplasował się za Austriakiem Benjaminem Raichem i Norwegiem Lasse Kjusem. W tym samym sezonie był też czwarty w klasyfikacji supergiganta.

Mistrzostwa świata w St. Anton w 2001 roku były jego pierwszą dużą imprezą wśród seniorów. Szwajcar zajął tam jedenaste miejsce w supergigancie, a rywalizacji w kombinacji nie ukończył. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City był między innymi szósty w supergigancie i jedenasty w slalomie gigancie. Bez medalu wrócił także z mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2003 roku, rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Bormio oraz igrzysk olimpijskich w Turynie w 2006 roku. Blisko podium znalazł się w superkombinacji na mistrzostwach świata w Åre w 2007 roku. W zawodach tych zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o medal ze swym rodakiem, Markiem Berthodem o 0,27 sekundy. Na MŚ w Val d’Isère w 2009 roku i MŚ w Schladming w 2013 roku jego najlepszym wynikiem było ósme miejsce, odpowiednio w supergigancie i zjeździe. W międzyczasie wystartował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie osiągnął największy sukces w karierze. W biegu zjazdowym wywalczył tam złoty medal, wyprzedzając bezpośrednio Aksela Lunda Svindala oraz Bode Millera z USA^[1]. Na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 2011 roku nie wystąpił po tym, jak na treningu we wrześniu 2010 roku zerwał więzadło krzyżowe przednie w lewym kolanie^[2]. Kontuzja ta wykluczyła go z rywalizacji w całym sezonie 2010/2011. Brał także udział w igrzyskach w Soczi w 2014 roku, jednak ukończył tylko zjazd, w którym zajął czternaste miejsce.

Był także mistrzem Szwajcarii w zjeździe w 2003 roku i gigancie w latach 2004 i 2012.

Jego młodszy brat, Daniel Défago również uprawiał narciarstwo alpejskie.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
21.	10 lutego	2002	Salt Lake City	Zjazd	1:39,13 min	+2,14 s	Fritz Strobl
DNF	13 lutego	2002	Salt Lake City	Kombinacja	3:17,56 min	–	Kjetil André Aamodt
6.	16 lutego	2002	Salt Lake City	Supergigant	1:21,58 min	+0,69 s	Kjetil André Aamodt
14.	21 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant	2:23,28 min	+2,26 s	Stephan Eberharter
26.	12 lutego	2006	Turyn	Zjazd	1:48,80 min	+2,71 s	Antoine Dénériaz
DNF	14 lutego	2006	Turyn	Kombinacja	3:09,35 min	–	Ted Ligety
16.	18 lutego	2006	Turyn	Supergigant	1:30,65 min	+1,25 s	Kjetil André Aamodt
14.	20 lutego	2006	Turyn	Gigant	2:35,00 min	+2,60 s	Benjamin Raich
1.	15 lutego	2010	Vancouver	Zjazd	1:54,31 min	–	–
15.	19 lutego	2010	Vancouver	Supergigant	1:30,34 min	+1,09 s	Aksel Lund Svindal
DNF	21 lutego	2010	Vancouver	Superkombinacja	2:44,92 min	–	Bode Miller
14.	9 lutego	2014	Soczi	Zjazd	2:06.23 min	+1,56 s	Matthias Mayer
DNF1	16 lutego	2014	Soczi	Supergigant	1:18,14 min	–	Kjetil Jansrud
DNF1	19 lutego	2014	Soczi	Slalom gigant	2:45,29 min	–	Ted Ligety

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
11.	30 stycznia	2001	St. Anton am Arlberg	Supergigant	1:21,46 min	+1,29 s	Daron Rahlves
DNF	5 lutego	2001	St. Anton am Arlberg	Kombinacja	2:58,25 min	–	Kjetil André Aamodt
21.	2 lutego	2003	Sankt Moritz	Supergigant	1:38,80 min	+2,29 s	Stephan Eberharter
7.	6 lutego	2003	Sankt Moritz	Kombinacja	3:18,41 min	+1,58 s	Bode Miller
22.	12 lutego	2003	Sankt Moritz	Gigant	2:45,93 min	+1,84 s	Bode Miller
7.	29 stycznia	2005	Bormio	Supergigant	1:27,55 min	+1,61 s	Bode Miller
14.	3 lutego	2005	Bormio	Kombinacja	3:19,10 min	+5,41 s	Benjamin Raich
6.	5 lutego	2005	Bormio	Zjazd	1:56,22 min	+1,15 s	Bode Miller
12.	9 lutego	2005	Bormio	Gigant	2:50,41 min	+2,80 s	Hermann Maier
5.	13 lutego	2005	Bormio	Drużynowo	26 pkt	+20 pkt	Niemcy
17.	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:14,30 min	+1,15 s	Patrick Staudacher
4.	8 lutego	2007	Åre	Superkombinacja	2:28,99 min	+0,51 s	Daniel Albrecht
10.	11 lutego	2007	Åre	Zjazd	1:44,68 min	+1,44 s	Aksel Lund Svindal
13.	14 lutego	2007	Åre	Gigant	2:19,64 min	+1,80 s	Aksel Lund Svindal
8.	4 lutego	2009	Val d’Isère	Supergigant	1:19,41 min	+1,69 s	Didier Cuche
DNF1	7 lutego	2009	Val d’Isère	Zjazd	2:07,01 min	–	John Kucera
20.	13 lutego	2009	Val d’Isère	Gigant	2:18,82 min	+3,88 s	Carlo Janka
26.	6 lutego	2013	Schladming	Supergigant	1:23,96 min	+2,85 s	Ted Ligety
8.	9 lutego	2013	Schladming	Zjazd	2:01,32 min	+1,59 s	Aksel Lund Svindal
DNF2	15 lutego	2013	Schladming	Gigant	2:28,92 min	–	Ted Ligety

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
44.	16 marca	1995	Voss	Zjazd	1:41,19 min	+6,02 s	Kurt Sulzenbacher
DNF	19 marca	1995	Voss	Slalom	1:32,12 min	–	Florian Seer
DNF	21 marca	1995	Voss	Gigant	1:58,91 min	–	Christoph Gruber
4.	27 lutego	1996	Schwyz	Zjazd	1:31,08 min	+1,11 s	Ambrosi Hoffmann
1.	28 lutego	1996	Schwyz	Supergigant	1:26,76 min	–	–
3.	1 marca	1996	Schwyz	Gigant	2:03,09 min	+1,47 s	Rainer Schönfelder
9.	3 marca	1996	Schwyz	Slalom	1:31,71 min	+2,12 s	Benjamin Raich
2.	3 marca	1996	Schwyz	Kombinacja	36,03 pkt	+1,46 pkt	Rainer Schönfelder

1. Val Gardena – 20 grudnia 2002 (supergigant)
2. Wengen – 17 stycznia 2009 (zjazd)
3. Kitzbühel – 24 stycznia 2009 (zjazd)
4. Bormio – 29 grudnia 2011 (zjazd)
5. Kitzbühel – 26 stycznia 2014 (supergigant)

1. Kvitfjell – 3 marca 2002 (supergigant) – 2. miejsce
2. Kitzbühel – 26 stycznia 2003 (kombinacja) – 3. miejsce
3. Wengen – 14 stycznia 2005 (kombinacja) – 3. miejsce
4. Garmisch-Partenkirchen – 20 lutego 2005 (supergigant) – 2. miejsce
5. Kvitfjell – 6 marca 2005 (supergigant) – 2. miejsce
6. Alta Badia – 17 grudnia 2006 (gigant) – 3. miejsce
7. Bormio – 13 marca 2008 (supergigant) – 2. miejsce
8. Val Gardena – 19 grudnia 2008 (supergigant) – 2. miejsce
9. Beaver Creek – 4 grudnia 2009 (superkombinacja) – 2. miejsce
10. Bormio – 29 grudnia 2009 (zjazd) – 2. miejsce

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)]. (ang.)
• Profil na Alpine Ski Database (ang.)