DreamHack Winter 2014 (2014 DreamHack SteelSeries Counter Strike: Global Offensive Championship) – międzynarodowy turniej rangi major w grze komputerowej Counter-Strike: Global Offensive, sponsorowany przez wydawcę gry, Valve. W puli nagród ponownie znalazło się 250,000 USD, o które walczyło szesnaście zespołów w szwedzkim mieście Jönköping[1]. Jak się okazało był to najbardziej kontrowersyjny major w historii z kilku powodów m.in. dyskwalifikacji drużyn, wykorzystania błędów gry w ćwierćfinale czy też wyboru MVP rozgrywek[2]. Zwycięzcą turnieju została francuska drużyna LDLC, która pokonała w finale Ninjas in Pyjamas 2-1[3]. Tytuł najbardziej wartościowego gracza zdobył zawodnik LDLC Vincent Schopenhauer[4].
Drużyny
Na turniej zaproszonych zostało osiem zespołów posiadających status Legendy z poprzedniego majora, jednak drużyny Titan i Epsilon eSports zostały zdyskwalifikowane z powodu nałożonych VAC banów na zawodników tych drużyn, a byli to odpowiednio KQLY oraz Sf[5][6]. Ich miejsce zajęły zwycięskie drużyny z kwalifikacji online, a dokładnie FlipSid3 Tactics i Copenhagen Wolves[7]. Dodatkowo wcześniej na turniej zaproszono dwie drużyny. Jedną z nich była myXMG jako najbardziej konkurencyjna europejska drużyna, a drugą Bravado Gaming z Afryki w celu promowania e-sportu w tej części świata[8].
↑Team LDLC stracił status Legendy po odejściu z drużyny większości zawodników.
Format rozgrywek
W fazie grupowej drużyny zostały podzielone na cztery czterozespołowe grupy, w których rozegrały mecze na zasadach Best-of-One stosując format GSL[9]. Oznaczało to, że drużyna rozstawiona jako najlepsza w grupie grała mecz z najgorszą, a drugi mecz toczył się między zespołami z miejsc 2 i 3. W następnej kolejce zwycięzcy rozgrywali między sobą mecz, który decydował o awansie, tak samo jak w meczu przegranych rozstrzygało się kto odpada z turnieju. W ostatniej, trzeciej turze spotkań grały drużyny posiadające na koncie 1 wygraną jak i 1 przegraną. Zwycięzca tego meczu awansował do play-offów z drugiego miejsca, a przegrany odpadał.
W fazie play-off zagrało 8 najlepszych zespołów, gdzie zwycięzca grupy grał z drużyną, która zajęła drugie miejsce. Dodatkowo drużyny z tych samych grup rozlokowano tak, aby mogły się ze sobą spotkać dopiero w finale. Mecze rozgrywano na zasadach Best-of-Three w systemie pojedynczej eliminacji.
Pula map
W puli znalazło się 7 map, na których można było rozgrywać mecze[10]. W fazie grupowej drużyny banowały na przemian po dwie mapy, a system spośród trzech pozostałych losował jedną mapę, na której rozgrywano mecz, natomiast w fazie pucharowej najpierw banowano po jednej mapie, dalej wybierano po jednej na której drużyny chciały grać, a na końcu system spośród trzech pozostałych losował mapę decydującą. Dostępnymi mapami były:
