Kronikarz Jan Długosz określił miejscowość jako Dzrezgon (25 IX 1429) oraz wymienił określenie funkcji komtura dzierzgońskiego jako Dzirzgouiensis (26 V 1429), Dzirgouensis (14 VI 1430) i dalej jako Dzyrgon, Dzirgon, Dzyrgon. W tekście pokoju toruńskiego pojawiła się nazwa Dzierzgon[13].
Według rejestru zabytków NID[14] na listę zabytków wpisane są:
kościół parafialny pw. św. Katarzyny, XIV, nr rej.: A-66 z 18.12.1956
Kościół Św. Trójcy i Św. Katarzyny, gotycki, z cegły, wznoszony etapowo od ok. 1310 r. do 1. poł. XIV w., odbudowany w 1682 r., przebudowany po 1730 r. (dobudowa kaplicy północnej) i w 1853 r. Pseudobazylika stropowa z wtopioną wieżą frontową, górą neogotycką.
barokowy zespół klasztorny reformatów, ul. Krzywa 5, XVII/XVIII, nr rej.: A-67 z 19.12.1956:
kościół pw. Świętego Ducha
Cerkiew greckokatolicka Zesłania Ducha Świętego, zbudowana przed 1717 r. jako kościół klasztorny z wykorzystaniem wschodniej partii gotyckiej poprzedniej świątyni; budowla salowa z kaplicą od południa.
klasztor
Klasztor od północy, zbudowany po 1678 r., wielokrotnie przekształcany, m.in. po 1832 r. i po 1929 r.; założenie czteroskrzydłowe, piętrowe z wirydarzem.
ogrodzenie z bramą
cmentarz, ul. Elbląska, XIV-XVIII, nr rej.: A-1378 z 29.03.1993
↑Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
↑ abDzierzgoń w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
↑Dzieło najżywsze z żywych. Antologia reportażu o ziemiach zachodnich i północnych z lat 1919–1939, oprac. Witold Nawrocki. Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1981, s. 150. ISBN 83-210-0210-2