Electric Fields

Electric Fields

Electric Fields (2024)
Rok założenia	2015
Pochodzenie	Adelaide
Gatunek	electro-soul[1]
Aktywność	od 2015
Wydawnictwo	Warner Music Australia
Skład
Zaachariaha Fielding Michael Ross
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Electric Fields – australijski duet muzyczny grający muzykę elektroniczną z elementami kultury aborygeńskiej. Reprezentanci Australii w 68. Konkursie Piosenki Eurowizji (2024)^[2].

Motto zespołu brzmi „Bypass the barriers” (pol. omiń bariery)^[3]. Opisują siebie jako „dwójka kobiecych braci” i zwracają się do siebie nawzajem poprzez wyrażenia mala (młodsze rodzeństwo) i tjutja (starszy brat) – Ross jest starszy od Fieldinga^[4]. W wywiadzie dla Dna Magazine przyznali, że mimo tego, iż kochają siebie nawzajem, jest to miłość platoniczna^[5].

Zespół został założony w 2015 roku i składa się z Zaachariaha Fieldinga (ur. 1991^[6]) oraz Michaela Rossa^[7]. Obydwoje wzięli udział w australijskiej odsłonie programu The X Factor, lecz w różnych edycjach – Ross wziął udział w przesłuchaniach w 2011, a Fielding dwa lata później^[8]. Ich siedziba znajduje się w Adelaide w stanie Australia Południowa^[9].

Rodzina Fieldinga wywodzi się z miejscowości Mimili w stanie Australia Południowa, która wchodzi w skład Aṉangu Pitjantjatjara Yankunytjatjara (APY Lands)(inne języki) – słabo zaludnionego samorządu terytorialnego zamieszkanego przez lokalnych Aborygenów; jego dziadek był częścią skradzionych pokoleń, a piosenkarz przeprowadził się z powrotem na te ziemie wraz z ojcem w wieku 8 lat^[10][11]. Jego przeprowadzka na ziemie Aborygenów i poznanie tożsamości rdzennej ludności APY Lands wykształtowała jego późniejszą twórczość jako główny wokalista zespołu^[12][13], edukował się on bowiem w kierunku muzyki rdzennych mieszkańców Australii i zaczął produkować własne utwory w Centre for Aboriginal Studies in Music(inne języki) na University of Adelaide^[14]. Duet tworzy muzykę w jęzkach yankunytjatjara(inne języki), pitjantjatjara oraz angielskim^[15][4].

W 2016 roku wydali swoją debiutancką EP-kę Inma^[16]. W tym samym roku zgarnęli nagrodę Emily Burrows przyznawaną oryginalnym artystom i zespołom muzycznym ze stanu Australia Południowa^[17], a rok później zwyciężyli w kategorii Najlepszy nowy talent roku podczas ceremonii NT Indigenous Music Awards(inne języki)^[18]. Pod koniec 2018 roku byli tematem filmu dokumentalnego Głos z pustyni, części serii Nasze opowieści, w której występują wschodzący rdzenni australijscy twórcy. Ukazuje on m.in. występ zespołu podczas gali NT Indigenous Music Awards oraz relację z wizyty Fieldinga w Mimili i analizę jego wczesnych doświadczeń życiowych dorastania w odległej miejscowości rdzennych mieszkańców Australii ijego rozwoju artystycznego oraz osobistego^[19].

W lutym 2019 z utworem „2000 and Whatever” zajęli drugie miejsce w programie Eurovision – Australia Decides, będącym australijskimi eliminacjami do 64. Konkursu Piosenki Eurowizji^[20]. W 2020 roku wydano utwór „Would I Lie” w kolaboracji z norweskim zespołem Keiino^[21]. W lutym 2021 wykonali utwory „Don't You Worry” i „Gold Energy” na Sydney Cricket Ground w ramach obchodów Sydney Gay and Lesbian Mardi Gras(inne języki)^[22], a pod koniec tamtego roku podpisali kontrakt z wytwórnią muzyczną Warner Music Australia^[23]. W lutym 2023 wydali „We the People”, oficjalny utwór przewodni WorldPride i zagrali na koncercie inaugurującym to wydarzenie w Sydney^[24].

W 2024 roku zostali wewnętrznie wybrani przez australijskiego nadawcę Special Broadcasting Service (SBS) do reprezentowania kraju w 68. Konkursie Piosenki Eurowizji w Malmö z utworem „One Milkali (One Blood)”^[2].