Eparchia krasnojarska
Eparchia krasnojarska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, w metropolii krasnojarskiej. Siedzibą biskupa ordynariusza jest Krasnojarsk, funkcję katedry pełni sobór Opieki Matki Bożej w Krasnojarsku[1]. Eparchia powstała w 1861 poprzez wydzielenie z eparchii tomskiej i krasnojarskiej. Przed rewolucją październikową na jej terytorium działało 500 cerkwi i kaplic oraz pięć monasterów[1]. Z powodu zamknięcia większości obiektów sakralnych w latach 20. i 30. XX wieku działalność duszpasterska eparchii praktycznie zamarła. Jej częściowe ożywienie miało miejsce po zmianie polityki Stalina wobec Cerkwi w czasie II wojny światowej; za rządów Nikity Chruszczowa władze zaczęły ponownie zamykać świątynie[1]. Oficjalna reaktywacja eparchii miała miejsce 20 lipca 1990; jej współczesne terytorium zostało wyodrębnione z eparchii nowosybirsko-barnaułskiej[1]. Według danych z 2006 eparchia krasnojarska i jenisejska prowadziła 214 parafii, w których służyło 178 kapłanów. W 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego zdecydował o podziale administratury na eparchię krasnojarską i aczyńską oraz jenisejską[2]. Eparchia dzieli się na dekanaty: aczyński, berezowski, krasnojarski miejski, krasnojarski okręgowy, minusiński, nazarowski i szarypowski[3]. Ponadto podlegają jej następujące klasztory[4]:
BiskupiBiskupami krasnojarskimi w okresie istnienia eparchii byli[5]:
Przypisy
|