|
Ernesto Gutiérrez
Ernesto Gutiérrez Bocono (ur. 9 listopada 1925 – zm. 9 grudnia 2006) – piłkarz argentyński noszący przydomek Ché, pomocnik. Urodzony w Buenos Aires Gutiérrez karierę piłkarską rozpoczął w 1944 roku w klubie Ferro Carril Oeste, w którym grał do 1946 roku, po czym w 1947 roku przeszedł do drużyny Racing Club de Avellaneda. Jako piłkarz klubu Racing wziął udział w turnieju Copa América 1947, gdzie Argentyna trzeci raz z rzędu zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Gutiérrez zagrał tylko w jednym meczu - z Kolumbią. Razem z Racingiem trzy razy z rzędu zdobył tytuł mistrza Argentyny - w 1949, 1950 i 1951 roku. Wciąż jako piłkarz klubu Racing wziął udział w turnieju Copa América 1955, gdzie Argentyna zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Gutiérrez zagrał we wszystkich pięciu meczach - z Paragwajem, Ekwadorem, Peru (w 73 minucie zmienił Gilberto Solę), Urugwajem i Chile. Będąc nadal graczem Racingu wziął udział w turnieju Copa América 1956, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Gutiérrez zagrał we wszystkich pięciu meczach - z Peru, Chile, Paragwajem, Brazylią i Urugwajem. Po zakończonych mistrzostwach kontynentu wyjechał za ocean, gdzie w latach 1956–1958 grał w hiszpańskim klubie Celta Vigo. Łącznie w klubie Celta rozegrał 29 meczów i zdobył 2 bramki. Po powrocie do ojczyzny Gutiérrez zakończył karierę w klubie Argentinos Juniors. W lidze argentyńskiej rozegrał 278 meczów (w tym 223 mecze w Racingu) i zdobył trzy bramki (wszystkie w Racingu), natomiast w reprezentacji Argentyny w latach 1947–1956 wystąpił 23 razy. Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
