|
Ernst von WolzogenErnst von Wolzogen (ur. 23 kwietnia 1855 we Wrocławiu, zm. 30 czerwca 1934 w Puppling k. Wolfratshausen) – niemiecki pisarz, dramaturg, kompozytor i twórca kabaretowy; ojciec filmowca i reżysera Hansa von Wolzogena.  Pochodził ze szlacheckiej austriackiej rodziny. Studiował literaturę, filozofię, historię sztuki w Strasburgu i Lipsku. Pracował dla wielkiego księcia Saksonii-Weimar-Eisenach. W 1882 mieszkał w Berlinie, działając jako literat. Tworzył poezje, powieści, opowiadania, nowele, sztuki teatralne i muzyczne. Napisano o nim: "zręczny i dowcipny nowelista i komediopisarz"[1]. Od 1892 do 1899 przebywał w Monachium, gdzie założył Freie Literarische Gesellschaft (Wolne Towarzystwo Literackie). Popierał ruch sufrażystek. Potem wrócił do Berlina, otwierając pierwszy kabaret w Niemczech o przewrotnej nazwie "Überbrettl", czyli "Nadkabaret" (od nietzcheańskiego terminu "Übermensch"). Zwany był "kabaretowym baronem". Z powodu trudności finansowych musiał zamknąć interes w 1902. W 1905 przeprowadził się do Darmstadt. Po ponownej próbie otworzenia teatru w Berlinie, wyjechał do Bawarii, a później osiedlił się w Puppling koło Wolfratshausen. W 1922 napisał autobiografię Wie ich mich ums Leben brachte. Erinnerungen und Erfahrungen. Opowiadał się przeciwko republice weimarskiej i rewolucji 1918 roku. Wyznawał antysemickie poglądy. W 1932 napisał w "Völkischer Beobachter" odezwę popierającą Hitlera. Zmarł w wieku 79 lat. W Polsce ukazała się jego powieść z 1899 roku Das dritte Geschlecht w przekładzie Melanii Łaganowskiej (dwa polskie wydania: 1900: Płeć trzecia i 1931: Trzecia płeć)[2]. Wybrana twórczość
PrzypisyLinki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
|
