Fatma Begum
Fatma Begum (ur. 1892 w Indiach, zm. 1983) – indyjska aktorka, scenografka, reżyserka, uważana za pierwszą reżyserkę w indyjskim kinie[1]. Życie prywatnePrzyszła na świat w muzułmańskiej rodzinie mówiącej w języku urdu. Prawdopodobnie była żoną Nawaba Sidi Ibrahima Muhammada Jakuta Khana III ze stanu Sachin[2], ale brakuje wzmianki o małżeństwie w aktach narodzin jej dzieci. Urodziła troje dzieci, z których wszystkie zrobiły karierę w przemyśle filmowym (Zubeida, Sultan i Shehzadi)[1]. Nawab nie uznał ich za swoje córki[3]. Była babcią Humayuna Dhanrajgira i Durreshahwara Dhanrajgira, syna i córki Zubeidy i maharadży Narsingira Dhanrajgira z Hajdarabadu oraz Jamili Razzaq, córki Sultany i Setha Razaaqa, wybitnego przedsiębiorcy z Karaczi. Była także prababką modelki i aktorki Rhei Pillai[4]. KarieraRozpoczęła karierę w teatrze w języku urdu i gudźarackim[5]. Później zadebiutowała w niemym filmie Ardeshira Iraniego pt. Veer Abhimanyu (1922). Stała się supergwiazdą[1]. W 1926 założyła wytwórnię Fatma Films, od 1928 znaną jako Victoria-Fatima Films[3]. Była pionierką kina fantasy: wykorzystywała sztuczki fotograficzne, aby uzyskać efekty specjalne[6]. Jako aktorka występowała w produkcjach Kohinoor Studios i Imperial Studios. Pisała scenariusze, reżyserowała, grała w filmach tworzonych w Fatma Films[3]. Filmem Bulbul-e-Paristan z 1926 zadebiutowała jako kobieta reżyserka w kinie indyjskim[7][8]. Nie zachowały się żadne kopie filmu. Ta wysokobudżetowa produkcja była opisywana jako film fantasy z wieloma efektami specjalnymi. Fatma pracowała dla Kohinoor Studios i Imperial Studios aż do 1938. Wtedy wystąpiła w ostatnim filmie – Duniya Kya Hai?[5]. Ostatnim filmem, który wyreżyserowała, była Goddess of Luck z 1929[6]. Przypisy
Bibliografia
|