Federal League

Federal League

Państwo	Stany Zjednoczone
Dyscyplina	baseball
Data założenia	1913
Data rozwiązania	1915
Prezes	James A. Gilmore
Rozgrywki
Liczba drużyn	8
Zwycięzca	Chicago Whales

Federal League of Base Ball Clubs, Federal League – nieistniejąca liga baseballowa powstała w 1913 roku, będąca jedną z trzech głównych lig w Stanach Zjednoczonych^[1]. Zespoły Federal League oferowały zawodnikom o wiele wyższe płace niż kluby National League i American League; pierwszym baseballistą, który podpisał kontrakt z klubem nowo utworzonej ligi był Joe Tinker, dwukrotny zwycięzca w World Series z Chicago Cubs w 1907 i 1908 roku^[1][2]. Władze National League i American League obawiając się odejścia najlepszych zawodników do Federal League oferowały wyższe kontrakty między innymi Ty Cobbowi, Trisowi Speakerowi i Walterowi Johnsonowi^[1].

W sezonie 1914 ligę reprezentowało osiem zespołów^[3]:

• Indianapolis Hoosiers (bilans zwycięstw i porażek 88–65, zwycięzca)
• Chicago Chi-Feds (87–67)
• Baltimore Terrapins (84–70)
• Buffalo Buffets (80–71)
• Brooklyn Tip-Tops (77–77)
• Kansas City Packers (67–84)
• Pittsburgh Rebels (64–86)
• St. Louis Terriers (62–89).

W 1915 Federal League ponownie zrzeszała osiem zespołów; mistrzem został zespół Chicago Whales, który o 0,1% zwycięstw wyprzedził w tabeli St. Louis Terriers i o 0,4% Pittsburgh Rebels^[4]:

• Chicago Whales (bilans zwycięstw i porażek 86–66, zwycięzca)
• St. Louis Terriers (87–67)
• Pittsburgh Rebels (86–67)
• Kansas City Packers (81–72)
• Newark Peppers (80–72)
• Buffalo Buffeds (74–78)
• Brooklyn Tip-Tops (70–82)
• Baltimore Terrapins (47–107).

W grudniu 1915 podpisano ugodę, no mocy której zarząd National League i American League wypłacił 600 tysięcy dolarów właścicielom klubów Federal League w zamian za jej rozwiązanie^[4]. Ponadto dwóm właścicielom klubów Federal League zezwolono na kupno dwóch zespołów (po jednym z National League i American League)^[4].