Federico Sforza

Federico Sforza

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1603 Rzym
Data i miejsce śmierci	24 maja 1676 Rzym
Biskup Rimini
Okres sprawowania	19 listopada 1646–26 czerwca 1656
Prokamerling Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania	10 października 1645–12 lipca 1653
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	19 listopada 1646
Sakra biskupia	23 grudnia 1646
Kreacja kardynalska	6 marca 1645 Innocenty X
Kościół tytularny	SS. Vito, Modesto e Crescenzia (10 lipca 1645) SS. Silvestro e Martino ai Monti (26 czerwca 1656) S. Anastasiae (21 kwietnia 1659) S. Pietro in Vincoli (21 listopada 1661)
Multimedia w Wikimedia Commons

Federico Sforza (ur. 20 stycznia 1603 w Rzymie, zm. 24 maja 1676 tamże^[1]) – włoski kardynał.

Pochodził ze znanego rodu arystokratycznego; był synem Alessandro Sforzy i Eleonory Orsini^[1]. Jego kuzynem był kardynał Alessandro Orsini^[1]. W młodości został protonotariuszem apostolskim, a także gubernatorem Terni (1625), Ceseny (1626) i wicelegatem w Awinionie (1637-1645)^[1]. 6 marca 1645 został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santi Vito, Modesto e Crescenzia^[2]. Od 27 września 1645 do 12 lipca 1653 pełnił rolę prokamerlinga Kościoła Rzymskiego^[1]. 19 listopada 1645 został mianowany biskupem Rimini^[2]. Zrezygnował z diecezji w czerwcu 1656^[1]. Od stycznia 1659 do stycznia 1660 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów^[1]. 26 czerwca 1656 został podniesiony do rangi kardynała prezbitera^[2]. W 1675 został mianowany biskupem Tivoli i pełnił ten urząd do śmierci^[2].

Kardynał Federico Sforza należał do frakcji prohiszpańskiej w Kolegium Kardynałów i od 1664 pełnił funkcję protektora wicekrólestwa Neapolu. Ponadto w latach 1664–1666 był wiceprotektorem Kastylii, Aragonii i Flandrii oraz Rzeszy Niemieckiej i dziedzicznych krajów Habsburgów austriackich^[3]. W Kurii Rzymskiej był ponadto członkiem co najmniej sześciu kongregacji^[4]:

• Kongregacji ds. Ceremoniału (1657–1676),
• Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego (1657–1676),
• Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (1657–1676),
• Kongregacji ds. Obrzędów (1657–1676),
• Trybunału Apostolskiej Sygnatury Łaski (1657–1676),
• Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników (1676).