Finn Thorsager
Finn Thorsager (ur. 20 maja 1916, zm. 29 sierpnia 2000) – norweski pilot myśliwski okresu II wojny światowej. ŻyciorysOd dzieciństwa interesował się lotnictwem. W 1925, wsiadł do wodnosamolotu N-25 Roalda Amundsena po jego wodowaniu w Oslofjordzie. W 1936 wstąpił do Szkoły Wojsk Lotniczych w Kjeller. O świcie 9 kwietnia 1940, w dniu inwazji niemieckiej na Norwegię, lecąc dwupłatowcem Gloster Gladiator zestrzelił Heinkla He 111[1]. Najprawdopodobniej było to pierwsze norweskie zwycięstwo II wojny światowej[2][3]. Podczas okupacji niemieckiej uciekł przez neutralną Szwecję, Moskwę, Władywostok, Jokohamę i Kalifornię aby dołączyć do Little Norway (ośrodek szkoleniowy dla norweskich pilotów) w Kanadzie[1]. Na początku ze względu na doświadczenie otrzymał przydział jako instruktor, w sierpniu 1941 został przeniesiony do 331 dywizjonu RAF, następnie otrzymał przydział do 332 dywizjonu. 18 marca 1942 awansowany do stopnia kapitana objął dowództwo nad eskadrą A[1]. 19 sierpnia 1942, podczas rajdu na Dieppe uszkodził 3 Focke-Wulfy Fw 190[1]. 22 lutego 1943 został dowódcą dywizjonu a 16 kwietnia strącił Fw 190. 15 września otrzymał Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej. Pod koniec 1943 roku przeniesiony do lotnictwa transportowego gdzie służył do końca wojny. Po wojnie pracował jako pilot cywilny w liniach lotniczych DNL (Det Norske Luftfartsrederi), później w Scandinavian Airlines System. W 1976 przeszedł na emeryturę. OdznaczeniaPrzypisy
Linki zewnętrzne
|