|
Fiodor III Romanow
Fiodor III Aleksiejewicz, ros. Фёдор III Алексеевич (ur. 30 maja?/9 czerwca 1661 w Moskwie, zm. 27 kwietnia?/7 maja 1682)[1] – car Rosji w latach 1676–1682, syn Aleksego I (1645–1676). ŻyciorysFiodor III został carem mając 15 lat. Był wszechstronnie wykształcony, przy tym bardzo chorowity. Wychowywany przez Symeona Połockiego, znał język polski, który za jego panowania był językiem dworu carskiego. Wprowadził szereg reform w państwie. Między innymi zniesione zostały niektóre drastyczne kary, ujednolicone podatki ludności, zwiększone kompetencje wojewodów, przy równoczesnym zmniejszeniu ilości urzędów. Pragnąc unormować pokojowo stosunki z Polską przedłużył w 1678 r. rozejm andruszowski i zadeklarował chęć zawarcia pokoju. Nie uchronił się jednakże od wojny z Turcją na Ukrainie, gdy hetman Petro Doroszenko, zwasalizowany przez Turcję, próbował podporządkować sobie całą lewobrzeżną Ukrainę. Wojna zakończyła się w 1681 r. uznaniem przez Turcję praw Rosji do terenów Ukrainy zadnieprzańskiej i zakazem zasiedlania tzw. Dzikich Pól na południu Ukrainy. RodzinaFiodor III był dwukrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną została Agafia Gruszecka, którą poślubił 18 lipca?/28 lipca 1680[1]. Z tego związku narodziło się jedyne dziecko cara – Ilia Fiodorowicz (ur. 11 lipca 1681, zm. 21 lipca 1681)[a]. W wyniku powikłań poporodowych żona cara wkrótce zmarła. Drugą żoną Fiodora została Marfa Apraksina. Ślub odbył się 15 lutego?/25 lutego 1682[1]. Małżeństwo nie trwało długo, gdyż car zmarł bezpotomnie[2] 27 kwietnia/7 maja 1682. Po śmierci Fiodora III bezpośrednią władzę regencyjną w Rosji sprawowała jego siostra, Zofia (1682–1689). Genealogia
Zobacz teżUwagi
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
