| Państwo
|
 Hiszpania
|
| Data i miejsce urodzenia
|
24 października 1968
Aranjuez
|
| Wzrost
|
183 cm
|
| Gra
|
leworęczna, oburęczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
1988
|
| Zakończenie kariery
|
2003
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
8
|
| Najwyżej w rankingu
|
18 (13 lipca 1992)
|
| Australian Open
|
3R (1996, 1998, 2000, 2002)
|
| Roland Garros
|
4R (1991, 1996, 1998)
|
| Wimbledon
|
4R (1998)
|
| US Open
|
3R (1991, 1995)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
89 (1 stycznia 1990)
|
| Australian Open
|
2R (1991)
|
| Roland Garros
|
2R (1990, 1991)
|
| US Open
|
1R (1991, 1992)
|
Francisco Javier Clavet González (ur. 24 października 1968 w Aranjuez) – hiszpański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Clavet występował w latach 1988−2003.
W 1990 roku jako pierwszy zawodnik od 12 lat wygrał turniej w cyklu ATP World Tour, przystępując do imprezy jako tzw. szczęśliwy przegrany. Miało to miejsce w Hilversum, a Clavet, przed turniejem 148. w rankingu światowym, w finale pokonał Eduardo Masso. Łącznie w singlu wygrał 8 turniejów rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 7 finałach.
W pierwszych latach występów zawodowych często startował w turniejach deblowych. Był łącznie w 4 finałach turniejów deblowych.
W latach 1999−2000 występował w reprezentacji Hiszpanii w Pucharze Davisa. Jesienią 1999 roku został powołany do kadry na mecz barażowy o pozostanie w grupie światowej z Nową Zelandią i przyczynił się do zwycięstwa, zdobywając 2 punkty singlowe. W 1 rundzie edycji 2000 pokonał Włocha Vincenzo Santopadre. Nie wystąpił już w kolejnych meczach, ale przysługuje mu tytuł zdobywcy Pucharu Davisa, po który sięgnęli koledzy z reprezentacji w grudniu 2000 roku po finale z Australią.
W rankingu gry pojedynczej Clavet najwyżej był na 18. miejscu (13 lipca 1992), a w klasyfikacji gry podwójnej na 89. pozycji (1 stycznia 1990).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (8–7)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
| Zwycięzca
|
1.
|
30 lipca 1990
|
Hilversum
|
Ceglana
|
 Eduardo Masso
|
3:6, 6:4, 6:2, 6:0
|
| Finalista
|
1.
|
12 lipca 1992
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Sergi Bruguera
|
1:6, 4:6
|
| Finalista
|
2.
|
2 sierpnia 1992
|
San Marino
|
Ceglana
|
 Karel Nováček
|
5:7, 2:6
|
| Finalista
|
3.
|
30 października 1994
|
Santiago
|
Ceglana
|
Alberto Berasategui
|
3:6, 4:6
|
| Finalista
|
4.
|
6 listopada 1994
|
Montevideo
|
Ceglana
|
Alberto Berasategui
|
4:6, 0:6
|
| Zwycięzca
|
2.
|
1 października 1995
|
Palermo
|
Ceglana
|
Jordi Burillo
|
6:7(2), 6:3, 7:6(1)
|
| Zwycięzca
|
3.
|
4 sierpnia 1996
|
Amsterdam
|
Ceglana
|
 Junus al-Ajnawi
|
7:5, 6:1, 6:1
|
| Finalista
|
5.
|
13 kwietnia 1997
|
Estoril
|
Ceglana
|
Àlex Corretja
|
3:6, 5:7
|
| Zwycięzca
|
4.
|
26 października 1997
|
Meksyk
|
Ceglana
|
Juan Albert Viloca
|
6:4, 7:6(7)
|
| Zwycięzca
|
5.
|
2 listopada 1997
|
Bogota
|
Ceglana
|
 Nicolás Lapentti
|
6:3, 6:3
|
| Zwycięzca
|
6.
|
20 września 1998
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
 Arnaud Di Pasquale
|
6:4, 2:6, 7:5
|
| Zwycięzca
|
7.
|
15 listopada 1998
|
Santiago
|
Ceglana
|
Junus al-Ajnawi
|
6:2, 6:4
|
| Finalista
|
6.
|
16 kwietnia 2000
|
Estoril
|
Ceglana
|
Carlos Moyá
|
3:6, 2:6
|
| Finalista
|
7.
|
14 stycznia 2001
|
Auckland
|
Twarda
|
 Dominik Hrbatý
|
4:6, 6:2, 3:6
|
| Zwycięzca
|
8.
|
11 marca 2001
|
Scottsdale
|
Twarda
|
 Magnus Norman
|
6:4, 6:2
|
Gra podwójna (0–4)
Bibliografia
