Francisco Flores (meksykański piłkarz)
Francisco Javier „Paco” Flores Ibarra (ur. 17 stycznia 1994 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy. PoczątkiFlores pochodzi z Tlatelolco, dzielnicy stołecznego miasta Meksyk. Jest synem Francisco Javiera Floresa Rojasa i Lidii Ibarry Cejas, posiada młodszą o dwa lata siostrę Sarę Lilię, która grała w piłkę na poziomie amatorskim. W późniejszym czasie cała rodzina przeprowadziła się do dzielnicy Azcapotzalco, a młody Flores jako ośmiolatek zaczął uczęszczać na treningi do akademii juniorskiej klubu Cruz Azul[1]. Fanem tej drużyny był od dziecka za sprawą swojego pradziadka, który kibicował właśnie Cruz Azul[2]. Największym idolem młodego zawodnika był Francisco Palencia, lecz podziwiał on także grę Carlosa Hermosillo i Kaki[3]. Kariera klubowaW lipcu 2011, jako siedemnastolatek, Flores został włączony do treningów seniorskiej drużyny Cruz Azul przez szkoleniowca Enrique Mezę[4]. Wówczas także, po udanych występach na młodzieżowych mistrzostwach świata, zainteresowanie jego zatrudnieniem przejawiały francuskie zespoły Olympique Lyon i Lille OSC, jednak on sam zdecydował się ostatecznie pozostać w Meksyku[5]. Począwszy od sierpnia kilkakrotnie znajdował się w kadrze meczowej, jednak w pierwszym zespole zadebiutował dopiero 31 marca 2012 w wygranym 3:1 spotkaniu z San Luis w meksykańskiej Primera División, zmieniając w 84. minucie Gerardo Floresa[6]. Po raz pierwszy w wyjściowym składzie pojawił się natomiast trzy dni później w zremisowanym 1:1 meczu z wenezuelskim Deportivo Táchira w ramach fazy grupowej rozgrywek Copa Libertadores[7]. W wiosennym sezonie Clausura 2013 wywalczył z Cruz Azul tytuł wicemistrza Meksyku i zdobył krajowy puchar (Copa MX), lecz jego wkład w te sukcesy był znikomy – we wszystkich rozgrywkach wystąpił w zaledwie dwóch spotkaniach, regularnie pojawiając się natomiast na boiskach w lidze meksykańskiej do lat dwudziestu. W grudniu 2013 roku ogłoszono, że Flores od nowego roku wraz ze swoim byłym kolegą z młodzieżowej reprezentacji Julio Gómezem zostanie wypożyczony do zespołu Chivas de Guadalajara[8]. Tam występował przez rok, nie notując jednak żadnego występu w lidze meksykańskiej; jedyny raz w pierwszej drużynie Chivas pojawił się na boisku 15 stycznia 2014 w zremisowanym 1:1 spotkaniu krajowego pucharu z Universidadem de Guadalajara, zmieniając w 61. minucie Carlosa Villanuevę[9]. Regularnie występował natomiast w lidze meksykańskiej do lat dwudziestu; w jesiennym sezonie Apertura 2014, będąc podstawowym defensorem swojej ekipy, zdobył z młodzieżową drużyną Chivas mistrzostwo Meksyku w tej kategorii wiekowej[10]. W grudniu 2014 powrócił do Cruz Azul, jednak poinformowano go, iż nie będzie brany pod uwagę przy ustalaniu kadry na kolejny sezon i wiosną 2015 nie został zgłoszony do żadnych rozgrywek. On sam określił półroczny okres przerwy w karierze jako „spory cios i lekcję życia we wszystkich aspektach”[11]. W czerwcu 2015 Flores udał się na wypożyczenie do zespołu CF Pachuca[12]. Kariera reprezentacyjnaWystępy w młodzieżowych kadrach narodowych Flores rozpoczynał już jako trzynastolatek[2]. W czerwcu 2011 został powołany przez szkoleniowca Raúla Gutiérreza do reprezentacji Meksyku U-17 na Mistrzostwa Świata U-17 w Meksyku[13]. Jego drużyna, pełniąca wówczas rolę gospodarza, zdobyła wówczas tytuł mistrza świata, zaś on sam był podporą linii defensywnej, współtworząc ją z Jorge Caballero, Carlosem Guzmánem i Antonio Briseño. Mając niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie, rozegrał na prawej obronie wszystkie siedem meczów od pierwszej minuty i dał się poznać jako ofensywnie grający defensor, dobrze kryjący rywali[14]. W pełnym wymiarze czasowym wystąpił między innymi w finałowym spotkaniu z Urugwajem (2:0) na Estadio Azteca, dzięki któremu Meksykanie zagwarantowali sobie mistrzostwo globu[15]. W lutym 2013 Flores znalazł się w ogłoszonym przez trenera Sergio Almaguera składzie reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20[16]. Podczas tego turnieju, rozgrywanego w meksykańskim mieście Puebla, podobnie jak przed dwoma laty pełnił rolę podstawowego bocznego obrońcy swojej drużyny narodowej. Wystąpił wtedy we wszystkich pięciu meczach od pierwszej do ostatniej minuty, zdobywając gola w ćwierćfinałowej konfrontacji z Jamajką (4:0)[17]. Meksykanie triumfowali natomiast podczas tej imprezy, w finale pokonując po dogrywce USA (3:1), zaś on sam znalazł się w wybranej przez CONCACAF najlepszej jedenastce turnieju[18]. Dwa miesiące później wraz z drużyną narodową wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, rozgrywając trzy spotkania, lecz jego kadra zajęła na francuskich boiskach zaledwie szóstą lokatę[19]. W czerwcu 2013 został powołany przez Almaguera na Mistrzostwa Świata U-20 w Turcji, jednak tam nie wystąpił w żadnym meczu, pozostając wyłącznie rezerwowym dla José Abelli, a młodzi Meksykanie zakończyli swój udział w turnieju na 1/8 finału, przegrywając z Hiszpanią (1:2)[20]. Statystyki karieryKlubowe
Stan na 1 lipca 2015.
Legenda:
Przypisy
Bibliografia
|