|
Franciszek Flatau
.jpg) .jpg) Franciszek Józef Flatau (ur. 25 lutego 1900, zm. 1940 w Katyniu) – rotmistrz Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, ofiara zbrodni katyńskiej. ŻyciorysUrodził się w rodzinie Michała i Marii z Müllerów (1879–1952)[1]. 9 marca 1917 roku pełnił służbę w Żandarmerii Polowej Legionów Polskich, w stopniu szeregowca[2]. 23 października 1920 roku, jako podoficer byłych Legionów Polskich, został mianowany z dniem 1 października 1920 roku podporucznikiem żandarmerii. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Żandarmerii Wojskowej Okręgu Generalnego „Lublin” w Lublinie[3]. W listopadzie 1919 roku objął dowództwo Plutonu Żandarmerii Lublin 3[4]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie Żandarmerii Wojskowej w Warszawie, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 5 dywizjon żandarmerii w Krakowie[5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 74. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[6]. Z dniem 1 lipca 1923 roku został przeniesiony z 5 dywizjonu żandarmerii w Krakowie do 1 dywizjonu żandarmerii w Warszawie i wyznaczony na stanowisko oficera śledczego[7][8][9]. W październiku 1925 roku został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii (1 dżand.) do korpusu oficerów kawalerii, w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 269,01 lokatą oraz przydzielony do 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich[10]. 5 czerwca 1926 roku został przeniesiony służbowo do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych w Warszawie[11]. Następnie został przeniesiony do 1 pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego w Warszawie[12]. 27 stycznia 1930 roku awansował na rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 33. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[13][14][15]. Kampanię wrześniową 1939 roku rozpoczął na stanowisku dowódcy 2 szwadronu 1 pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. 14 września w folwarku Lucynów, położonym na wschód od Woli Wodyńskiej dowodzony przez niego pododdział oraz 1 i 4 szwadrony odłączyły się od pułku, a następnie przyłączyły do Grupy Kawalerii „Chełm”. Rotmistrz Flatau zachował dowództwo nad trzema szwadronami swojego pułku. 2 października w rejonie Domostawa-Momoty Górne złożył broń przed Sowietami[16]. Był jeńcem obozu w Starobielsku. Zamordowany przez NKWD w Katyniu. 8 września 1934 pojął za żonę pannę Kirstównę. Druhnami były Jadwiga i Wanda Piłsudskie, a drużbami - dwóch najmłodszych oficerów 1 pszw. Zdjęcie ślubne posiada Narodowe Archiwum Cyfrowe[17]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
.png){kind=small}
