|
Frank Golczewski
Frank Golczewski (ur. 8 października 1948 w Katowicach) – niemiecki historyk polskiego pochodzenia, specjalizujący się w zagadnieniach Europy Środkowej i Wschodniej. Profesor emerytowany[2] Uniwersytetu w Hamburgu. ŻyciorysFrank Golczewski urodził się jako syn urzędnika handlowego i farmaceutki. W 1957 r. wraz z rodzicami wyemigrował do Republiki Federalnej Niemiec. W 1967 roku uzyskał egzamin dojrzałości w Helmholtz-Gymnasium w Hilden. Studiował i doskonalił się w latach 1969–1973 na Uniwersytecie w Kolonii, przedmioty które pozostawały w kręgu jego nauki uniwersyteckiej to: historia, slawistyka, filozofia języka angielskiego i pedagogika. Otrzymał tytuł doktora w 1973 roku z pracę dotyczącą wizerunku Niemiec w Polsce w 1918-1939. Golczewski był pracownikiem naukowym w Ostkolleg w ramach Bundeszentrale für politische Bildung oraz asystentem w Pädagogische Hochschule Rheinland. W 1979 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy dotyczącej polsko-żydowskich stosunków od 1881 do 1922 roku. Objął profesurę na Uniwersytecie w Osnabrück, a od 1983 r. wykładał jako profesor historii nowożytnej, ze szczególnym naciskiem na historię Europy XIX/XX wieku na Uniwersytecie Bundeswehry w Hamburgu. Od 1994 r. Golczewski jest profesorem Historii Europy Wschodniej na Uniwersytecie w Hamburgu, obecnie jako profesor emeritus. Przypisy
Wybrane prace
Linki zewnętrzne
|
||||||||||
