Gedeon Bałaban
Gedeon Bałaban (Grzegorz Bałaban) herbu Korczak (ur. 1530, zm. 1607) – prawosławny biskup lwowski i kamieniecko-podolski w latach 1569–1607[1]. Był synem poprzedniego biskupa lwowskiego Arseniusza (Marka Bałabana). ŻyciorysAbsolwent Akademii Ostrogskiej[2]. Uczestniczył w odbywającym się przeciwko unii brzeskiej synodzie w Brześciu[3], gdzie podpisał protest przeciwko jej postanowieniom[4]. Towarzyszył mu biskup przemyski Michał (Kopysteński), który podobnie jak Bałaban, pomimo wcześniejszej deklaracji przyjęcia unii odstąpił od tej decyzji, prawdopodobnie poprzez działania księcia Ostrogskiego[5]. Na sejmie z 1597 roku zadecydowano, że i Gedeon Bałaban i Michał Kopystyński zachowają prawo do swoich godności[6]. Samowolnie obsadził biskupstwo prawosławne we Lwowie, którym kierował przez 30 lat. Jego rządy cechowało zgorszenie, ucisk i wyzysk ludu prawosławnego, cerkwi i klasztorów. Został wyklęty przez patriarchę Konstantynopola i metropolitę kijowskiego[7]. Był właścicielem Stratyna, gdzie założył szkołę i drukarnię. Przypisy
Zobacz teżBibliografia
|