| Argentyna | |
|---|---|
| Australia | |
| Chile | |
| Europa |
|
| Rosja | |
| Stany Zjednoczone | |
| Inne |
|
|
Georg Forster (stacja antarktyczna)
 Stacja Georg Forster (niem. Georg-Forster-Station) – nieistniejąca obecnie stacja polarna należąca do Niemieckiej Republiki Demokratycznej, położona na Antarktydzie Wschodniej. Położenie i warunkiStacja znajdowała się w Oazie Schirmachera na Ziemi Królowej Maud, półtora kilometra od radzieckiej stacji Nowołazariewskaja[1]. Współpraca z radzieckimi badaczami pozwalała na wspólne zarządzanie zaopatrzeniem i transportem. Stacja miała budowę modułową, tworzyły ją kontenery zawierające kwatery mieszkalne, generatory i laboratoria; w miarę potrzeb programu badawczego dodawano kolejne kontenery. Ta wówczas nowatorska koncepcja okazała się doskonale sprawdzać w warunkach antarktycznych[2]. Historia i działalnośćStacja Georg Forster rozpoczęła działalność 21 kwietnia 1976 roku. W stacji prowadzono początkowo badania fizyki wysokiej atmosfery, później program naukowy wzbogacono o geologię, geofizykę, glacjologię i pomiary meteorologiczne[2]. W 1985 roku, kiedy odkryta została dziura ozonowa nad Antarktydą, rozpoczęto w niej program badań warstwy ozonowej. Prowadzono je przez siedem lat, używając balonów stratosferycznych wypuszczanych na wysokość do 35 kilometrów[2][3]. W 1987 roku, kiedy Niemcy Wschodnie przystąpiły do traktatu antarktycznego, została nazwana na cześć Jerzego Forstera, polsko-niemieckiego przyrodnika, uczestnika wyprawy Jamesa Cooka, która w XVIII wieku jako pierwsza zapuściła się na wody Antarktyki. Stacja działała przez 17 lat, po zjednoczeniu Niemiec jednostki badawcze NRD i RFN zostały połączone, a stacja przeszła pod kontrolę Instytutu Alfreda Wegenera. Program badań warstwy ozonowej został przeniesiony do nowej stacji Neumayer II. Stacja została zamknięta w 1993 roku, w ciągu następnych trzech lat została całkowicie zdemontowana, a teren został zrekultywowany[2]. Na liście historycznych miejsc i pomników Antarktyki znajduje się tablica pamiątkowa z brązu (numer 87), ustawiona w miejscu w którym stała stacja Georg Forster[1]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
