Giovanni Paolo Lomazzo

Giovanni Paolo Lomazzo

Autoportret z ok. 1568 (Pinakoteka Brera w Mediolanie)[1]
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1538 Mediolan
Data i miejsce śmierci	13 lutego 1600 Mediolan
Narodowość	Włoch
Dziedzina sztuki	malarstwo, grawerstwo, pisarstwo
Gatunek	manieryzm
Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Paolo Lomazzo (Gian Paolo Lomazzo, ur. 26 kwietnia 1538 w Mediolanie, zm. 13 lutego 1600 tamże) – włoski malarz, rytownik i pisarz^[2].

Jego rodzina pochodziła z Lomazzo^[3]. Reprezentował manieryzm. Jest autorem malowideł w kościele San Marco w Mediolanie(inne języki)^[2]. W 1571 roku stracił wzrok w wypadku^[4].

W 1560 roku napisał manuskrypt Libro dei sogni (pol. Marzenia i dysputy)^[5]. Dzieło to nie zostało opublikowane^[6]. W 1584 roku opublikował Trattato dell’arte della pittura (pol. Traktat o sztuce malowania)^[4]. Siedmiotomowe dzieło było w XVI wieku najobszerniejszym traktatem poświęconym sztuce^[3]. W 1590^[7] lub 1591^[2] wydał Idea del tempio della pittura^[3].

W swojej twórczości pochlebnie wyrażał się o Leonardzie da Vinci i jego uczniach. Osobiście znał Francesca Melziego, ucznia Leonarda da Vinci, następnie wykonawcę jego testamentu. Dzięki Lomazzie zachowały się informacje o rękopisach, które zaginęły na przestrzeni lat. Jako pierwszy otwarcie mówił, że Leonardo było osobą homoseksualną. Zebrane przez niego informacje nie były wolne od błędów (np. błędnie podaje, że Mona Lisa i Gioconda stanowią dwa różne dzieła)^[4].

Sprzeciwiał się renesansowemu pojmowaniu malarstwa jako nauki^[2].

• Walter Isaacson: Leonardo da Vinci. Kraków: Insignis Media, 2019. ISBN 978-83-66071-41-4.
• Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.
• Janusz Stanisław Pasierb. Problemy ideowe i formalne pomorskich i wielkopolskich przedstawień „Koronacji Madonny” w XVII wieku. „Studia Theologica Varsaviensia”. 1/2, 1963.