Share to:

 

Gwint prostokątny

Gwint prostokątny – najstarszy rodzaj gwintu stosowany w połączeniach ruchomych. Cechuje się największą sprawnością, ale i najmniejszą wytrzymałością. Gwinty te nie zostały znormalizowane. Podziałkę P i średnicę nominalną d wyznacza się na podstawie normy gwintów trapezowych symetrycznych.[1]

Zobacz też

Przypisy

  1. Karol Szewczyk, Połączenia gwintowe, Warszawa: PWN, 1991, ISBN 83-01-08322-0, OCLC 750556590.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya