Głogińscy herbu Ostoja

Głogińscy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Ostoja^[1], należący do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców)^[2], wywodzący się z Głoginina w Wielkopolsce^[3].

Najstarsze świadectwa źródłowe dotyczące rodu

Poniżej wymienione są ważniejsze świadectwa źródłowe dotyczące Głogińskich herbu Ostoja oraz Głoginina - ich wsi gniazdowej.

W roku 1420 Głoginin pojawia się jako wieś rycerska. Tego roku wzmiankowany w źródłach był Wolfart z Głoginina (Wolphardus de Glogylyno)^[4].
Pierwszym znanym przedstawicielem Głogińskich herbu Ostoja był Jan, o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątek w Głogininie. Tego roku zapisał na połowie swoich dóbr żonie Elżbiecie 50 grzywien tytułem wiana i posagu^[5].

Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie należące do Głogińskich herbu Ostoja.

Głoginin^[3], Noskowo (dzisiaj Nosków) wraz z Kapalicą, Parzynczewo (dziś Parzęczew)^[6], Nowiec (dziś część Nowieczek)^[7], Baszkowo (dziś Baszków), Włodyki, Kowalewo^[8].

Jan Głogiński (zm. po 1503) – właściciel dóbr ziemskich we wsiach: Głoginin^[9], Noskowo, Łobez, Parzynczewo, Kapalica^[10] i innych. Głogiński miał syna Macieja^[11], burgrabiego ziemskiego kaliskiego.

Maciej Głogiński (zm. po 1517) – burgrabia ziemski kaliski, właściciel dóbr ziemskich we wsiach: Noskowo (dzisiaj Nosków), Kapalica, Parzynczewo (dziś Parzęczew) i innych.

Mikołaj Głogiński (zm. ok. 1585) – podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, poborca podatków w województwie kaliskim.

↑ B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 372.
↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839–1845, t. IV, s. 146.
↑ ^a ^b S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezji poznańskiej, Poznań 1916, s. 182-183.
↑ S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezji poznańskiej, Poznań 1916, s. 182.
↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XV wiek > Część 1 – 1000 (Nr. 1380) 1448.
↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVI wiek - 1708 (Nr. 786) 1510.
↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Ziemskie, XV wiek - 8807 (Nr. 10 gr. 1387) 1492.
↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVI wiek - 3371 (Nr. 1395) 1550.
↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Ziemskie, XV wiek - 7755 (Nr. 9 gr. 1386) 1475.
↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Pyzdry > Część 2 – 1518 (Nr. 168) 1487.
↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Pyzdry > Część 2 – 1531 (Nr. 168) 1487.
↑ ^a ^b A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.

B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 372.
K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839–1845, t. IV, s. 146.
Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194.
AGAD, Rejestry poborowe woj. kaliskiego, ASK I, sygn. 12.
Rocznik Heraldyczny, nr VI/1921-23, s. 142.
Urzędnicy wielkopolscy XV–XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1987, s. 201.
R. Jaworski, Spis posłów koronnych na sejm koronacyjny w 1574 roku, [w:] Kwartalnik Historyczny, Rocznik CXXIV, 2017/2, s. 305.
S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezji poznańskiej, Poznań 1916, s. 182-183.