|
Hans-Joachim Hespos
Hans-Joachim Hespos (ur. 13 marca 1938 w Emden[1], zm. 18 lipca 2022 w Ganderkesee[2]) – niemiecki kompozytor. ŻyciorysZ wykształcenia był nauczycielem, w latach 1959–1962 studiował w wyższej szkole pedagogicznej w Oldenburgu[1]. Od 1962 do 1984 roku pracował w szkolnictwie[3]. W zakresie kompozycji pozostał autodydaktą[1]. Laureat nagrody Gaudeamus (1967)[3]. Tworzył dzieła instrumentalne, przeważnie o małej obsadzie lub na instrumenty solowe[1][3]. Jego twórczość pozostaje niezależna od głównych nurtów europejskiej i amerykańskiej awangardy[3]. Utwory Hesposa pisane są w duchu postwebernowskim, cechują się mało rozbudowaną fakturą[1]. W swoich kompozycjach często posługiwał się notacją graficzną lub słowną, zbliżał się w stronę teatru instrumentalnego[3]. Poszczególne instrumenty w utworach Hesposa nie grają muzyki ciągłej, lecz stanowią bardziej element barwy, włączając się i znikając na podobieństwo rejestrów organowych[1]. Skomponował m.in. mouvements na orkiestrę (1969), dschen na saksofon i orkiestrę smyczkową (1968), break na pianistę i grupę instrumentalną (1968), spektakl sceniczny Itzo-Hux (1983)[1]. Na zamówienie Staatsoper w Hanowerze napisał w 2002 roku operę iOPAL[3]. Przypisy
|
