Hermann Suter
Hermann Suter (ur. 28 kwietnia 1870 w Kaiserstuhl, zm. 22 czerwca 1926 w Bazylei[1][2]) – szwajcarski kompozytor i dyrygent. ŻyciorysBył synem organisty, który udzielał synowi pierwszych lekcji muzyki[1][2]. W latach 1885–1888 kształcił się w konserwatorium w Bazylei u Hansa Hubera i Alfreda Glausa[1][2]. Następnie był uczniem Immanuela Faissta w Stuttgarcie (1888–1890) i Carla Reineckego w Lipsku (1890–1892)[1][2]. Od 1892 do 1902 roku przebywał w Zurychu, gdzie działał jako dyrygent chórów, organista i wykładowca konserwatorium[1][2]. W 1902 roku osiadł w Bazylei, gdzie był dyrygentem Basler Gesangverein i Basler Liedertafel, a także dyrygował koncertami symfonicznymi Allgemeine Musikgesellschaft[1][2]. Od 1918 do 1921 roku był dyrektorem konserwatorium w Bazylei[1][2]. TwórczośćJego twórczość kompozytorska obejmuje zaledwie 27 opusowanych dzieł[1]. Tworzył w stylu neoromantycznym, z silnymi wpływami szwajcarskiego folkloru muzycznego[1]. Skomponował m.in. Symfonię d-moll (1913), Koncert skrzypcowy (1924), 3 kwartety smyczkowe (1901, 1910, 1921), Sekstet smyczkowy (1921), oratorium Le Laudi di San Francesco d’Assisi (1925)[1][2]. Swój koncert skrzypcowy zadedykował Adolfowi Buschowi[1]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |