Hermann von Schlagintweit-Sakünlünski
Hermann von Schlagintweit-Sakünlünski (ur. 13 maja 1826 w Monachium, zm. 19 stycznia 1882 tamże) – niemiecki podróżnik, badacz środkowej Azji. ŻyciorysUrodził się w Monachium jako syn radcy rzeczywistego i lekarza okulisty, Josepha Schlagintweita (1791-1854). Był najstarszym z pięciu braci Schlagintweitów. Studiował w Monachium i Berlinie. W latach 1846–1848 zajmował się badaniem Alp, razem z bratem Adolphem. Bracia opublikowali wyniki swoich badań w Untersuchungen über die physikalische Geographie der Alpen (1850), a następnie, z bratem Rudolphem, w Neue Untersuchungen über die physikalische Geographie und Geologie der Alpen (1854). W 1851 roku podróżował do Anglii i Szkocji. W 1854 roku dzięki rekomendacji Alexandra von Humboldta, East India Company zleciła Hermannowi, Adolfowi i Robertowi Schlagintweitom ekspedycję w środkowej Azji, ze szczególnym uwzględnieniem badań nad polem magnetycznym Ziemi. Przez następne trzy lata Schlagintweitowie podróżowali przez płaskowyż Dekan, w Himalaje, Karakorum i Kunlun. Hermann i Robert byli pierwszymi Europejczykami, którzy zdołali przejść Kunlun, za co Hermann otrzymał tytuł "Sakünlünski". Hermann zwiedził Nepal, a potem powrócił do Europy, gdzie razem z Robertem wydali "Results of a Scientific Mission to India and High Asia" w czterech tomach (1860-1866). Resztę życia spędził w Monachium i zamku Jägersburg nieopodal Forchheim, oddając się pracy naukowej i pisarstwu. Prace
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |