|
Ignacy Żarczak
Ignacy Żarczak[a] (ur. 8 lipca 1897 w Antoniewie, zm. 4 czerwca 1933 w Poznaniu) – kapral piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się 8 lipca 1897 w rodzinie Michała i Magdaleny z domu Łakoma. Uczęszczał do szkoły powszechnej, a po jej ukończeniu rozpoczął pracę na stanowisku magazyniera. Po powołaniu do armii niemieckiej walczył w jej szeregach od 21 czerwca 1916 do 23 grudnia 1918 na frontach I wojny światowej[1]. 11 stycznia 1919 wstąpił do Wojsk Wielkopolskich w których otrzymał przydział do 1 pułku strzelców Wielkopolskich. W jego składzie walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej[1]. Podczas walk pod Kobryniem, która rozegrała się 11 listopada 1920 był inicjatorem obejścia bagnami wojsk bolszewickich co poskutkowało ich okrążeniem. Za ten czyn odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2][1]. Po zakończeniu wojny pracował w Poznaniu jako starszy posterunkowy służby śledczej w Policji Państwowej. Zmarł w Poznaniu i tam został pochowany[1]. Jego żoną była Agnieszka Kocurek i mieli dwóch synów, Stefana oraz Józefa[1]. Ordery i odznaczenia
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||
