Ignacy Dominik Łopaciński

Ignacy Dominik Łopaciński

Lubicz
Rodzina	Łopacińscy herbu Lubicz
Data i miejsce urodzenia	18 września 1822 Saria
Data i miejsce śmierci	11 maja 1882 Saria
Ojciec	Józef Mikołaj Łopaciński
Matka	Dorota Morykoni
Żona	Maria Szumska
Dzieci	Józef Łopaciński Zofia Dorota Łopacińska Stanisław Jan Łopaciński

Ignacy Dominik Łopaciński herbu Lubicz (ur. 18 września 1822 w Sarii; zm. 11 maja 1882 tamże) – ziemianin, członek władz powstania styczniowego 1863.

Pochodził z odnogi saryjskiej Łopacińskich, ojciec Stanisława i dziadek Euzebiusza. Marszałek szlachty powiatu drysieńskiego w latach 1855-58, później sędzia honorowy drysieński. Po śmierci żony wybudował w Sarii kościół w stylu ostrołukowym na wzór kościoła św. Anny w Wilnie.

W czasie powstania styczniowego został członkiem Wydziału Zarządzającego Prowincjami Litwy^[1][2] ustanowionego przez Tymczasowy Rząd Narodowy. W odwecie za jego udział w powstaniu kozacy splądrowali i zniszczyli pałac w Leonpolu należący do Łopacińskich.

• B. Łopuszański, Ignacy Dominik Łopaciński [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XVIII, 1973, s. 397-398.
• T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 159.

• Genealogia Ignacego Dominika Łopacińskiego w: M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego
• T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882