Ireneusz Bobrowski
Ireneusz Bobrowski (ur. 19 listopada 1954 w Warszawie) – polski językoznawca, profesor nauk humanistycznych. ŻyciorysW 1978 roku ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[2]. Studiował też w Nijmegen w Holandii[2]. Rozprawę doktorską pt. Cechy subkategoryzacji czasowników przechodnich we współczesnym języku polskim, której promotorem był Marian Kucała, obronił w 1982 roku w Instytucie Języka Polskiego PAN[2]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał tamże w 1990 w oparciu o rozprawę Gramatyka generatywno-transformacyjna a uogólniona gramatyka struktur frazowych. Postanowieniem Prezydenta RP z 22 sierpnia 1995 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Po uzyskaniu magisterium, podjął w 1978 roku pracę w Instytucie Języka Polskiego PAN, gdzie w 1990 roku objął stanowisko docenta. Od 2002 do 2008 roku był dyrektorem IJP PAN. Nadto był kierownikiem Katedry Językoznawstwa Ogólnego i Indoeuropejskiego Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W przeszłości związany był również z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Kielcach, przekształconą następnie w Akademię Świętokrzyską, a następnie w Uniwersytet Jana Kochanowskiego, gdzie w latach 90. sprawował funkcję dyrektora Instytutu Filologii Polskiej. Współpracował również z Wyższą Szkołą Zarządzania w Rzeszowie. Zajmuje się językoznawstwem, metajęzykoznawstwem i filozofią językoznawstwa. Jest członkiem Komisji do Oceny Podręczników Szkolnych Polskiej Akademii Umiejętności i Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk. Wybrane publikacje
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|