IwoIwo, Iwon – imię męskie pochodzenia germańskiego (ewentualnie celtyckiego). Wywodzi się najprawdopodobniej z języka staro-wysoko-niemieckiego iwa oznaczającego „drzewo cisowe”, „łuk z cisowego drewna” lub wierzba, ewentualnie bretońska (iroszkocka) forma imienia Jan będąca zapożyczeniem z języka greckiego od Ιωάννης. Forma Iwon powstała pod wpływem łacińskim. W Polsce imię Iwo zanotowano w 1206 roku. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Iwo w 2017 r. zajmował 97. miejsce w grupie imion męskich[1]. Według SGKPiKS; Iwo, Iwon, Iwik, dawne imię, częste w Wielkopolsce i Małopolsce w epoce piastowskiej, stanowi źródłosłów nazw: Iwanowice, Iwonowice, Iwony, Iwonie, Iwowe, Iwiczne, które należy wyróżniać od podobnych nazw utworzonych od rusińskiej formy imienia Jan (Iwan), która znana była również w epoce piastowskiej. Żeński odpowiednik: Iwona. Iwo imieniny obchodzi 19 maja[2][3][4] oraz 20 maja[2][3][4]. Osoby o imieniu Iwo
Zobacz też
Przypisy
|