Józef Apolinary Rolle
Józef Apolinary Rolle, również Józef Antoni Rolle (ur. 26 września 1829 w Henrykówce[1][2][a] koło Szarogrodu, zm. 9 stycznia?/21 stycznia 1894 w Kamieńcu Podolskim[1][2]) – polski lekarz psychiatra[3], działacz społeczny, historyk, autor wielu opracowań medycznych oraz historycznych poświęconych kresom multańskim. Absolwent Uniwersytetu Kijowskiego, przez większość życia mieszkał w Kamieńcu Podolskim. ŻyciorysUrodzony w Henrykówce koło Szarogrodu na Podolu w rodzinie o korzeniach francuskich. Dziad, Francuz, został zwerbowany wraz z grupą francuskich oficerów jako instruktor oddziałów wojskowych organizowanych przez konfederatów barskich. Dziad, określany przez wnuka jako awanturnik, a przynajmniej niespokojny człowiek, po upadku konfederacji barskiej nie powrócił do Francji – osiedlił się w Galicji i ożenił z Polką. Ojciec, Józef Wincenty Rolle (1788-1892), był sekretarzem Michała Radziwiłła, następnie lustratorem dóbr Henryka Lubomirskiego na Podolu. Od Henryka Lubomirskiego otrzymał w posiadanie Henrykówkę, w której urodził się Józef Apolinary. Józef Wincenty Rolle dożył 104 lat. Józef Rolle do gimnazjum uczęszczał w Winnicy, a następnie w Niemirowie. Maturę zdał w Kijowie, studia medyczne odbył w latach 1850–1855 na Uniwersytecie Kijowskim. Po studiach poświęcił się psychiatrii – odbył praktykę specjalizacyjną w Sonnenstein pod Dreznem w roku 1858, a następnie hospitował ośrodki psychiatryczne w Paryżu[3]. Od roku 1861 zamieszkał w Kamieńcu Podolskim, gdzie kierował oddziałem dla umysłowo chorych, uzyskując opinię dobrego lekarza i społecznika. Rolle zniósł krępowanie chorych, wprowadził wodolecznictwo i terapię zajęciową. Chociaż nie piastował stanowiska akademickiego, miał znaczny dorobek pisarski, liczący około 75 prac. Jego dworek przy ul. Karmelickiej w Kamieńcu Podolskim mieścił imponującą bibliotekę, liczącą kilka tysięcy woluminów i kolekcję pamiątek narodowych. Prowadził dom otwarty. Jego atmosfera wywarła znaczący wpływ m.in. na Józefa Kallenbacha[4], bywali w nim również Tadeusz Korzon, Kornel Ujejski, Włodzimierz Spasowicz, Adam Pług. Szkice historyczne i felietony sygnował pseudonimami: dr Antoni J., dr A. J., Adscriptus, Antoni J., Dr Antoni, Józef z Henrykówki, Pirożko Fulgencjusz. W latach 1882–1894 był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[5], członkiem wielu towarzystw lekarskich i komisji historycznej Akademii Umiejętności w Krakowie. W katedrze w Kamieńcu Podolskim po śmierci Rollego ze środków społecznych ufundowano jego pomnik, zniszczony w 1919 przez żołnierzy Armii Czerwonej, którzy okupowali miasto. Pochowany został na cmentarzu katolickim w dzielnicy Polskie Folwarki w Kamieńcu Podolskim. Jego grobowiec rozbito w latach 30. XX wieku. Jego żoną była Idalia z domu Zaszczyńska[1][6][7], z którą miał synów Karola (1871-1954), inżyniera i prezydenta Krakowa (1926–1931) i Michała (1865–1932), dziennikarza, historyka, literata, Józefa, Kazimierza[1] oraz córki Helenę i Marię. Wybrane prace
UwagiPrzypisy
Bibliografia, literatura, linki
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |