|
Józef Tarrats Comaposada
Józef Tarrats Comaposada SJ, (hiszp.) José Tarrats Comaposada (ur. 29 sierpnia 1878 w Manresie, zm. 28 września 1936 w Walencji) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik okresu wojny domowej w Hiszpanii, ofiara prześladowań antykatolickich, hiszpański brat zakonny Towarzystwa Jezusowego[1][2][3]. ŻyciorysDo nowicjatu jezuitów wstąpił 28 sierpnia 1895. Śluby zakonne złożył 2 lutego 1910[4], a następnie realizował powołanie pracując z chorymi w Tortosie[1][4]. Po wprowadzeniu w 1932 roku przez rząd republikański dekretu o likwidacji zakonu w Hiszpanii, na terenach opanowanych przez republikanów pozostało 660 zakonników[2]. Spośród stu szesnastu jezuitów zamordowanych w latach 1936–1937 Józef Tarrats Comaposada jest jednym z jedenastu beatyfikowanych męczenników, którzy mimo narastającego terroru nie opuścił ojczyzny[2][5][6]. Aresztowany przez republikanów, a następnie stracony w Walencji w dniu 28 września 1936 roku[1][4]. Uznany został przez Kościół rzymskokatolicki za ofiarę nienawiści do wiary (łac. odium fidei)[6]. Badanie okoliczności śmierci i materiały zaczęto zbierać w 1950[2]. Proces informacyjny rozpoczął się 8 lipca 1952[7] w Walencji i trwał do 1956[8]. Beatyfikowany w grupie wyniesionych na ołtarze męczenników z zakonu jezuitów, prowincji Aragonia[7], zamordowanych podczas prześladowań religijnych 1936–1939[5][9], razem z Józefem Aparicio Sanzem i 232 towarzyszami, pierwszymi wyniesionymi na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu przez papieża Jana Pawła II. Uroczystość beatyfikacji miała miejsce na placu Świętego Piotra w Watykanie w dniu 11 marca 2001 roku[5][6]. Miejscem kultu Józefa Tarratsa Comaposady jest archidiecezja walencka[10][11]. Relikwie spoczywają w Residencia Sagrado Corazón[11]. Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dzienną rocznicę śmierci (28 września) oraz w grupie Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy (22 września)[3][11]. Zobacz też
Przypisy
|
||||||||||||||||
