|
Jaćwież Jaćwież, także Sudawia (Sudowia)[2] – ziemie zajmowane do ok. XIII wieku przez bałtyjskie plemię Jaćwingów. Granice i obszarGranice i obszar Jaćwieży są przedmiotem dyskusji wśród badaczy[3]. Wynika to z niewielkiej ilości dostępnych przekazów – skąpe źródła z XIII i XIV wieku dają tylko minimalne dane, pozwalające zorientować się w położeniu geograficznym Jaćwieży u schyłku jej istnienia w XIII wieku[4]. W wyznaczaniu obszaru Jaćwieży pomocne są badania archeologiczne, badania nad późniejszym osadnictwem polskim, ruskim i litewskim na ziemiach pojaćwieskich, a także występowanie nazw geograficznych pochodnych od nazw Jaćwingów, Sudowów i Dajnowa[5]. Większość granic Jaćwieży miała charakter naturalny – tworzyły je bory, moczary i rzeki[6]. W miejscach zwężenia borów i moczarów granice umacniano prawdopodobnie zasiekami ze zwalonych pni i gałęzi[6]. Szlaki drożne wnikały na teren Jaćwieży w niewielu miejscach[6]. Szlakami tymi posługiwali się Jaćwingowie podczas wypraw na ziemie sąsiadów, a także oddziały nieprzyjaciół najeżdżające ziemie Jaćwieży[6].   HipotezyW literaturze przedmiotu spotykane są m.in. poniższe propozycje granic Jaćwieży:
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
