Jadwiga Tarło
Jadwiga Tarłówna[1], później Jadwiga Mniszchowa[2] (ur. ok. 1560, zm. po 1629[3]), herbu Topór – starosta szczyrzecki w 1593 roku[4]. Córka Mikołaja Tarły, sekretarza królewskiego, i Jadwigi Stadnickiej, żona Jerzego Mniszecha (zm. 1613), krajczego koronnego w 1574, kasztelana radomskiego (1583), wojewody sandomierskiego w (1590), żupnika ruskiego, starosty lwowskiego (1593), samborskiego, sokalskiego, sanockiego, rohatyńskiego. ŻyciorysDobra laszeckie (Laszki Murowane) wraz z Chyrowem i Bąkowicami stanowiły wiano Jadwigi Tarłówny. Wojciech, Bartłomiej i Maciej Jędrzejowscy w 1602 skarżyli matkę Mniszchowej - Jadwigę ze Stadnickich Tarłową, chorążynę sandomierska, o zwrot wsi Potok, którą ona gwałtem zajęła. Tarłowa utrzymała się jednak w posiadaniu Potoka i przekazała go w spadku swej córce Jadwidze, żonie Jerzego Mniszcha; Potok, Dębowiec, Sambor, Laszki Murowane, Chyrów i Bąkowice, które stanowiły potem jej wiano. W zamian za rękę swojej córki Maryny, Jadwiga Tarło i Jerzy Mniszech zażądali od Dymitra Samozwańca dla niej Psków i Nowogród, a dla siebie Siewierszczyznę i Smoleńsk. Samozwaniec przyjął warunki i ojciec wyraził zgodę na ślub per procura córki Maryny z przebywającym w Moskwie panem młodym - carem Dymitrem Samozwańcem. Uroczystości ślubne odbyły się w Krakowie 22 września 1605 z błogosławieństwem powinowatego Mniszchówny - kardynała Bernarda Maciejowskiego i w obecności króla Zygmunt III Wazy i jego siostry oraz syna, a także nuncjusza papieskiego. Dwór jej w Dębowcu odwiedził orszak weselny Maryny. W kwietniu 1606 Jadwiga z mężem i córką, wraz z całym orszakiem, przekroczyła granicę Rzeczypospolitej, udając się do Moskwy. 8 maja 1606 odbyła się uroczysta koronacja jej córki Maryny Mniszchówny na Carową Rosji, w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu i ponowny ślub z Dymitrem, 12 maja 1606 według obrządku prawosławnego z błogosławieństwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Hermogena (mimo że pan młody przeszedł na katolicyzm). Dzieci Jadwigi Tarło-Mniszech:
Przypisy
Bibliografia
|