|
Jan Ursyn Zamarajew
Jan Zamarajew (ps. Ursyn, również Jan Ursyn i Jan Ursyn Zamarajew ur. 1865[1] lub 1867[2][3] w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 1 maja 1924 w Warszawie) – literat, dziennikarz, działacz kulturalny, organizator ruchu teatralnego. Kariera dziennikarskaPoczątkowo współpracował w z pismami „Kurier Warszawski”, „Tygodnik Ilustrowany”, „Kurier Codzienny” i „Wędrowiec”[3][1]. w Warszawie. Od 1892 r. pracował w redakcji tygodnika „Kraj” początkowo w Petersburgu, a następnie w Kijowie. Od 1902 r. podróżował po krajach azjatyckich (Japonia, Mandżuria, Chiny) i pisał stamtąd korespondencje dla „Słowa” i „Czasu”[3]. W 1904 r. relacjonował przebieg wojny rosyjsko japońskiej w „Kraju” i „Gazecie Polskiej”[1]. Następnie (1905) przyjechał do Wilna i podjął pracę jako sekretarz redakcji „Kuriera Wileńskiego”. Od 1907 r. współpracował w „Gazetą Polską”. W latach 1909–1912 był redaktorem naczelnym „Kuriera Zagłębia” w Sosnowcu. W latach 1922–1923 był naczelnym redaktorem „Dziennika Wołyńskiego” w Łucku[1]. Prowadził również własne czasopisma: „Mały Kurier Warszawski” (1912), „Kłosy Ukraińskie” (1913-1917) oraz „Gazetę Narodową” (1917)[1]. Twórczość literackaDebiutował nowelą pt. Ostatnie południe opublikowaną w „Kurierze Warszawskim” w 1885 r.[1] Był autorem wielu nowel i opowiadań, które zostały zebrane w zbiorach[4]:
Utwory literackie podpisywał zwykle pseudonimem Ursyn. Działalność kulturalnaW 1894 r. był dyrektorem towarzystwa salonu sztuk pięknych w Kijowie[3]. W 1919 r. prowadził grupę teatralną pod nazwą Warszawski Teatr Dramatyczny działającą na terenie Wielkopolski. W sez. 1919/1920 prowadził stały teatr w Inowrocławiu. Prowadzony przez niego zespół wystawił kilkadziesiąt przedstawień, m.in. Balladynę, Wesele, Noc listopadową, Dziady i Śluby panieńskie[2][5]. RodzinaBył synem rosyjskiego urzędnika Aleksandra Zamarajewa[1][2] oraz Polki Joanny z domu Jaksa-Dębickiej, córki byłego nauczyciela historii w Gimnazjum Męskim w Piotrkowie, który wywarł wpływ na wychowanie wnuka w duchu polskiego patriotyzmu[1]. Żonaty z artystką teatralną Marią Boguszewską[6][7]. Ich synem był kpt. Jan Ursyn Zamarajew (1891-1940)[8]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Utwory Jana Ursyna Zamarajewa w bibliotekach cyfrowych
|
||
.jpg)
