|
Janusz Haman
 Janusz Haman (ur. 29 czerwca 1923 w Wiesbaden, zm. 16 września 2019[1]) – polski profesor nauk technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn rolniczych[2], twórca dyscypliny inżynieria rolnicza w Polsce, profesor Akademii Rolniczej w Lublinie i SGGW-AR, członek rzeczywisty PAN, doktor honoris causa multi ŻyciorysW 1942 zdał maturę w ramach tajnego nauczania w liceum im. Stanisława Staszica w Warszawie[3]. Studiował na Akademii Górniczej w Krakowie, Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej. W 1956 uzyskał stopień kandydata nauk technicznych, w 1960 habilitował się w dziedzinie nauk rolniczych, w 1963 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1970 profesora zwyczajnego. W latach 1949–1950 pracował na Akademii Górniczej w Krakowie (od 1949 Akademia Górniczo-Hutnicza), 1950–1953 na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1953–1955 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 1955 w Akademii Rolniczej w Lublinie (do 1972 Wyższa Szkoła Rolnicza). Na tej ostatniej uczelni kierował Katedrą Mechanizacji Rolnictwa oraz Instytutem Mechanizacji Rolnictwa, w latach 1977–1980 pełnił funkcję dziekana Wydziału Techniki Rolnej i Leśnej. W latach 1983–1990 był profesorem SGGW w Warszawie. Od 1969 członek korespondent, od 1980 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk[4], był m.in. przewodniczącym Komitetu Techniki Rolniczej, członkiem Prezydium PAN oraz sekretarzem Wydziału V Akademii (Nauk Rolniczych i Leśnych). Otrzymał doktoraty honoris causa Akademii Rolniczej w Lublinie (1985), Akademii Rolniczej w Krakowie (1989), Akademii Rolniczej we Wrocławiu (1993) i Akademii Rolniczej w Szczecinie (2007). Prowadził badania i prace głównie z mechaniki gleby i teorii maszyn rolniczych. Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wybrane publikacje
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
