Jaskinia na Gołąbcu Dolna
Jaskinia na Gołąbcu Dolna, także Schronisko na Gołąbcu Dolne, Schronisko na Gołąbcu – niewielka jaskinia w skale Kozierówka (Gołąbiec) w grupie Skałek Piekarskich na lewym brzegu Wisły w miejscowości Piekary pod Krakowem[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Obniżeniu Cholerzyńskim w obrębie makroregionu Bramy Krakowskiej[2]. Opis jaskiniJaskinia znajduje się w skałach na południowym podnóżu Kozierówki. na wysokości 207 m n.p.m., około 4 m powyżej dna doliny. Jest to prosty, stromo opadający korytarz mający postać szczeliny. Jest dość wysoki, ale ciasny już przy wejściu, w głębi jeszcze ciaśniejszy, w końcowym odcinku już niemożliwy do przejścia dla człowieka. Przy wysokim stanie wody w Wiśle dolna część korytarza zalewana jest wodą podchodzącą od spągu. Zaraz za otworem wejściowym można na ścianie korytarza dostrzec miejsce, do którego dochodziła woda przy najwyższym poziomie Wisły[1]. Jaskinia powstała na pionowym pęknięciu ciosowym w wapieniach skalistych z okresu jury. Jest oświetlona tylko w okolicach otworu. Na ścianach korytarza występują tu glony i porosty, obserwowano też wije. W głębi jaskinia jest ciemna. Nie ma szaty naciekowej, a jej namulisko tworzy luźny skalny rumosz. Wyczuwalny jest słaby przepływ powietrza[1]. Po raz pierwszy jaskinię wzmiankowano w 1939 r. Zinwentaryzował ją Kazimierz Kowalski w 1951 r., a dokumentację opracowali A. Górny i M. Szelerewicz w 1999 r.[1] Na tej samej skale Kozierówka, ale wyżej, znajduje się druga, większa Jaskinia na Gołąbcu. W jej namulisku archeolodzy znaleźli artefakty świadczące o zamieszkiwania w niej neandertalczyków w późnym paleolicie[3]. Przypisy
|