|
Jeffrey Tate
Sir Jeffrey Philip Tate[1] (ur. 28 kwietnia 1943 w Salisbury[1][2][3], zm. 2 czerwca 2017[4][5] w Bergamo[5]) – brytyjski dyrygent. ŻyciorysBył osobą niepełnosprawną, urodził się z rozszczepem kręgosłupa[2][3]. Ukończył Farnham Grammar School[1]. Odbył studia medyczne na University of Cambridge (1961–1964) i początkowo praktykował jako lekarz w szpitalu św. Tomasza w Londynie, dopiero później zainteresował się muzyką[2][3]. Od 1970 do 1971 roku przebywał na rocznym stypendium w London Opera Centre[2], następnie w latach 1971–1977 pracował w londyńskim Covent Garden Theatre[3] w charakterze korepetytora oraz asystenta Georga Soltiego i Colina Davisa[2]. Od 1976 do 1980 roku asystował Pierre’owi Boulezowi na festiwalu w Bayreuth[2][3]. Jako samodzielny dyrygent zadebiutował w 1978 roku w operze w Göteborgu, prowadząc przedstawienie Carmen Bizeta[2][3]. W 1980 roku w nowojorskiej Metropolitan Opera poprowadził Lulu Berga[2][3], zaś w 1982 roku w londyńskim Covent Garden Theatre Łaskawość Tytusa W.A. Mozarta[3]. Gościnnie dyrygował w teatrach operowych w Kolonii (1981), Genewie (1983), Paryżu (1983), Hamburgu (1984), San Francisco (1984) i Wiedniu (1986) oraz na festiwalu w Salzburgu (1985)[3]. Od 1985 roku związany był na stałe jako dyrygent z English Chamber Orchestra[1][2][3]. W latach 1986–1991 był głównym dyrygentem Covent Garden Theatre[2]. Od 1991 do 1994 roku prowadził Rotterdams Philharmonisch Orkest[1][3]. W latach 2005–2010 pełnił funkcję dyrektora muzycznego Teatro di San Carlo w Neapolu[4][5]. Od 2009 roku do śmierci prowadził orkiestrę Symphoniker Hamburg[4][5]. W jego repertuarze dominowały utwory W.A. Mozarta, Richarda Wagnera, Richarda Straussa, a także wybrane dzieła twórców XX-wiecznych[2]. Dokonał licznych nagrań płytowych, w tym m.in. wszystkich symfonii i koncertów fortepianowych Mozarta z English Chamber Orchestra i pianistką Mitsuko Uchidą[2]. W 1990 roku odznaczony został komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego[2][3]. Oficer francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1995) oraz kawaler Legii Honorowej (1999)[1]. W 2017 roku otrzymał Odznakę Rycerza Kawalera[5]. Jego wieloletnim partnerem życiowym był niemiecki geomorfolog Klaus Kuhlemann[4][5][6]. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||||||||
.jpg)
