|
José Maurício Nunes Garcia
José Maurício Nunes Garcia, znany jako José Maurício[1][2] (ur. 20[1][2] lub 22 września[1][3][4][5] 1767 w Rio de Janeiro, zm. 18 kwietnia 1830 tamże[1][2][3][4][5]) – brazylijski kompozytor, dyrygent i organista, ksiądz katolicki. ŻyciorysBył synem oficera, muzyki uczył się w rodzinnym Rio de Janeiro[1]. W 1792 roku przyjął święcenia kapłańskie[1][2][3][4][5]. Zajmował się działalnością pedagogiczną, organizował bezpłatne kursy muzyczne[1]. Jego uczniem był Francisco Manuel da Silva[1]. Działał też jako organista i dyrygent[1]. W 1798 roku został kapelmistrzem katedry w Rio de Janeiro[1][2][3][5]. Po ucieczce księcia regenta Jana VI z Portugalii do Brazylii w 1808 roku objął funkcję nadwornego kapelmistrza i organisty[1][2][3][4][5], a rok później został odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Chrystusa[6]. W 1819 roku poprowadził brazylijską prapremierę Requiem d-moll W.A. Mozarta[1][4]. W ostatnich latach życia podupadł na zdrowiu, musiał też zmagać się ze swoim konkurentem Marcosem Portugalem, intrygującym przeciw niemu na dworze[1][3]. Zmarł w biedzie[1][3]. Skomponował przeszło 200 wokalnych utworów religijnych: msze, requiem, motety, antyfony itp.[1][2][4] Był też autorem dramatu heroicznego Ulissea na chór i orkiestrę (1809)[1][2] oraz O Triunfo da América na sopran solo, chór i orkiestrę (1809)[1][3]. Napisał pracę Compendio de Música (1821)[3]. Za życia ceniony był jako organista-improwizator i dyrygent, dopiero po śmierci został uznany za najważniejszego brazylijskiego kompozytora okresu kolonialnego[1]. Początkowo tworzył w tradycyjnych formach barokowych ze stopniową adaptacją elementów klasycystycznych[1], utwory powstałe w okresie po przeprowadzce dworu portugalskiego do Brazylii noszą natomiast cechy włoskiego stylu operowego[1][5]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||
