Juan de Dios Ibarra
Juan de Dios Ibarra Corral (ur. 17 lutego 1979 w Los Mochis) – meksykański piłkarz występujący na pozycji bramkarza. Jego brat Pierre Ibarra również jest piłkarzem. Kariera klubowaIbarra jest wychowankiem klubu CF Monterrey, do którego seniorskiej drużyny został włączony po kilku latach występów w drugoligowych rezerwach – Real Saltillo. Początkowo pełnił jednak wyłącznie rolę rezerwowego dla doświadczonego Ricardo Martíneza i w meksykańskiej Primera División zadebiutował dopiero wskutek jego kontuzji, 10 lutego 2002 w wygranym 1:0 spotkaniu z Celayą. Od tamtego czasu przez kolejne kilka miesięcy pełnił rolę podstawowego golkipera zespołu, po czym ponownie został relegowany na ławkę rezerwowych przez nowego trenera Daniela Passerellę. W wiosennym sezonie Clausura 2003 zdobył z Monterrey swoje pierwsze mistrzostwo Meksyku; przez pierwszą połowę rozgrywek miał wówczas pewne miejsce między słupkami, aby później po raz kolejny zostać alternatywą dla Martíneza. W tym samym roku zajął również drugie miejsce w superpucharze Meksyku – Campeón de Campeones, zaś w jesiennym sezonie Apertura 2004 zanotował tytuł wicemistrza kraju, będąc jednak wówczas wyłącznie rezerwowym dla swojego rówieśnika i byłego kolegi z reprezentacji młodzieżowej – Christiana Martíneza. Latem 2005 Ibarra przeszedł do ówczesnego mistrza Meksyku – zespołu Club América ze stołecznego miasta Meksyk. Tam spędził rok, lecz pełnił wyłącznie rolę alternatywy dla Guillermo Ochoi, regularnie występując natomiast w drugoligowej ekipie rezerw – Águilas de la Riviera Maya. Bezpośrednio po tym powrócił do CF Monterrey, jednak przez kolejne cztery lata nie trenował z pierwszą drużyną; przez dwa sezony występował w drugoligowych rezerwach, po czym był wypożyczany do drużyn z drugiej ligi meksykańskiej – kolejno na pół roku do Alacranes de Durango, na pół roku do Tampico Madero FC i na rok do Lobos BUAP z siedzibą w Puebli. W każdym z tych klubów miał pewne miejsce między słupkami. jednak nie zdołał zanotować większych osiągnięć. Do seniorskiego zespołu Monterrey powrócił w 2010 roku i przez kolejne kilka lat współtworzył prowadzoną przez Víctora Manuela Vuceticha najlepszą drużynę w historii klubu, odnoszącą sukcesy na arenie krajowej i międzynarodowej, pozostając jednak wyłącznie rezerwowym dla reprezentanta kraju Jonathana Orozco i zastępując go wyłącznie w okresach niedyspozycji. W sezonie Apertura 2010 Ibarra wywalczył z Monterrey drugi w swojej karierze tytuł mistrza Meksyku, zaś w 2011 roku triumfował w najbardziej prestiżowych rozgrywkach północnoamerykańskiego kontynentu – Lidze Mistrzów CONCACAF. Kilka miesięcy później wziął natomiast udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, podczas których jego drużyna zajęła piąte miejsce. W rozgrywkach Clausura 2012 osiągnął z Monterrey tytuł wicemistrza kraju, ponownie zwyciężył w północnoamerykańskiej Lidze Mistrzów, a także wystąpił na Klubowych Mistrzostwach Świata, gdzie tym razem jego zespół spisał się lepiej niż poprzednio, zajmując trzecią lokatę. W 2013 roku, wciąż pozostając drugim bramkarzem, po raz trzeci z rzędu wygrał Ligę Mistrzów CONCACAF i wziął udział w Klubowych Mistrzostwach Świata. Na marokańskich boiskach jego ekipa powtórzyła wynik sprzed dwóch lat i zajęła piąte miejsce w turnieju. Podczas sezonu Clausura 2016 zanotował z Monterrey tytuł wicemistrza Meksyku, bezpośrednio po tym odchodząc z klubu. Latem 2016 Ibarra na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do drużyny Puebla FC. Kariera reprezentacyjnaW marcu 1999 Ibarra został powołany przez szkoleniowca Jesúsa del Muro do reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Nigerii. Tam nie wystąpił jednak w żadnym z pięciu możliwych spotkań, będąc wyłącznie rezerwowym dla Christiana Martíneza. Jego drużyna, będąca jednym z najbardziej utalentowanych pokoleń meksykańskiej piłki – z graczami takimi jak Rafael Márquez, Gerardo Torrado czy Juan Pablo Rodríguez – w 1/8 finału rozgromiła Argentynę (4:1), jednak odpadła z młodzieżowego mundialu zaraz potem, w ćwierćfinale, przegrywając z późniejszym finalistą – Japonią (0:2). Statystyki kariery
Legenda:
Linki zewnętrzne
|