|
Juliusz Kałużniacki
Juliusz Kałużniacki (ur. 25 stycznia 1869 w Aumühl, zm. 16 listopada 1928 w Bytomiu) – polski prawnik karnista, sędzia. ŻyciorysUrodził się w 1869 na obszarze austriackiej Styrii[1]. Kształcił się we Lwowie, gdzie ukończył gimnazjum i studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[1]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby wymiaru sprawiedliwości Austro-Węgier. Przez ok. 20 lat był sędzią na obszarze Małopolski Wschodniej[1]. W 1917 został mianowany radcą dworu i pierwszym prokuratorem państwa[1] Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do służby sądowniczej II Rzeczypospolitej. Od 1919 pracował jako sędzia w Poznaniu i organizator sądownictwa w Wielkopolsce[1]. Działał na obszarze przekładu niemieckiego postępowania karnego i innych ustaw z języka niemieckiego[1]. Pełnił funkcję prezesa senatu Sądu Apelacyjnego w Poznaniu[1][2]. Od 1922 był członkiem Trybunału Rozjemczego dla spraw Górnego Śląskiego jako sędzia rozjemczy przy komisji mieszanej[1]. Zasiadał w Komisji Kodyfikacyjnej[3]. 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Zmarł 16 listopada 1928 w Bytomiu[1][5]. Jego córką była Jadwiga (po mężu Szymańska), synem Roman, a pasierbem Roman Dziarski[1]. Publikacje
Przypisy
|
||||||||||||
