Juliusz Mokry

Juliusz Mokry

Data i miejsce urodzenia	4 października 1873 Tarnów
Data i miejsce śmierci	17 lipca 1942 Kraków
Zawód, zajęcie	inżynier - technolog górnictwa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Juliusz Mokry (ur. 4 października 1873 w Tarnowie, zm. 17 lipca 1942 w Krakowie^[1]) – polski inżynier górnictwa.

Urodził się 4 października 1873 w Tarnowie, w rodzinie Stefana i Julii ze Stefańskich. Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle wyjechał do Leoben, gdzie studiował w tamtejszej Akademii Górniczej. Po jej ukończeniu w 1899 przeprowadził się do Krakowa, gdzie studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Naukę kontynuował na Uniwersytecie Wiedeńskim, a następnie podjął na krótko pracę w kopalni węgla należącej do rodziny Larisch-Mönnichów w Karwinie, skąd wyjechał do Borysławia aby wykładać w szkole wiertniczej. W 1902 został pracownikiem urzędu górniczego, a od 1936 prezesem Wyższego Urzędu Górniczego we Lwowie. Był członkiem Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie oraz prezesem Funduszu Popierania Wiertnictwa Naftowego.

W 1903 ożenił się z Anną z Rybaków (1881–1947).

Zmarł 17 lipca 1942 w Krakowie. Spoczywa na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC7-10-49)^[2].

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)^[3]
• Złoty Krzyż Zasługi (10 lutego 1939)^[4]

• Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 202. [dostęp 2021-08-17].
• Czasopismo Techniczne. R. 54, Nr. 15, 10 sierpnia 1936