|
Józef Teodor Głębocki
Józef Teodor Głębocki herbu Doliwa (ur. 10 marca 1806 Bolesław k. Dąbrowy Tarnowskiej, zm. 23 lutego 1886 Chrzanów)[1], pseudonim J. Doliwa; J.T.G.; Jo.T.G.; Józef Doliwa[2] – oficer artylerii, uczestnik powstania listopadowego, historyk, autor prac dotyczących historii Polski i dziejów wojskowości. Pochowany w Krakowie, na Cmentarzu Rakowickim[3]. ŻyciorysSyn Stanisława Głębockiego herbu Doliwa i Justyny Lubicz Głębockiej[4]. Uczył się w Krakowie, w 1827 roku otrzymał "stopień kandydata filozofii" na Uniwersytecie Jagiellońskim. W następnym roku wstąpił do 1 kompanii artylerii pieszej stacjonującej w Kozienicach, następnie został wysłany do szkoły podchorążych artylerii w Warszawie[4]. Tam zastało go powstanie listopadowe. Brał udział w bitwach pod Okuniewem i Warem. Za udział w tej ostatniej otrzymał od gen. Skrzyneckiego krzyż Virtuti Militari[4]. Brał jeszcze udział w bitwach pod Grochowem, Nurem, Ostrołęką i na Woli podczas szturmu Warszawy[4]. Nie przekroczył granicy pruskiej, ale w 1832 roku udał się do Krakowa. W 1834 roku rząd rosyjski wydał na niego wyrok śmierci i domagał się od Wolnego Miasta Krakowa wydania Głębockiego, który był zatrudniony w Wydziale Spraw Wewnętrznych Senatu[4]. Był żonaty z hr. Esterą Szembek. Miał z nią trzech synów. Jeden z nich Władysław był proboszczem w Chrzanowie. Zwłoki zostały przewiezione na cmentarz w Krakowie i zostały złożone we wspólnym grobie weteranów z 1831 roku[5] Publikacje
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||
