Kacper Kotkowski

Kacper Kotkowski
	Dziekan dekanatu kunowskiego, kanonik honorowy kaliski
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1814 ; Czerwona Góra
Data i miejsce śmierci	18 kwietnia 1875 ; Antwerpia
	Proboszcz parafii w Ćmielowie
Okres sprawowania	1844–1866
	Regens Instytutu Księży Demerytów na Łysej Górze
Okres sprawowania	1855–1863
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Diecezja sandomierska
Prezbiterat	1836
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kacper Kotkowski (ur. 5 stycznia 1814 w Czerwonej Górze, zm. 28 kwietnia 1875 w Antwerpii) – ksiądz katolicki, proboszcz parafii w Ćmielowie, przełożony Instytutu Księży Demerytów na Łysej Górze^[1].

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej. W latach 1861–1862 organizował manifestacje patriotyczne. Był też inicjatorem zwołania 29 października 1862 zebrania we wsi Świętomarz koło Bodzentyna na którym spotkali się księża z powiatu kieleckiego, opatowskiego i innych i podjęli decyzję o zerwaniu ze stronnictwem „ Białych” i przystąpieniu do Komitetu Centralnego stronnictwa „ Czerwonych”. Po wybuchu powstania styczniowego został naczelnikiem cywilnym, a następnie komisarzem pełnomocnym Rządu Narodowego na województwo sandomierskie. Po upadku powstania wyemigrował. Przebywając w Paryżu stanął na czele założonego w 1864 radykalnego Stowarzyszenia Kapłanów Polskich. Wydalony z Francji w wyniku rosyjskiej prowokacji^[2].

Duchowieństwo polskie wobec sprawy narodowej, Paryż 1865, nakł. Stowarzyszenia Kapłanów Polskich w Emigracyi zob.

Stefan Kieniewicz, Kacper Kotkowski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XIV, 1968-1969
Zdzisława Królikowska, Ks. Kacper Kotkowski-ostatnie lata życia., w: Zeszyty Sandomierskie, nr 8, 1998, s. 58-59
Jan Wiśniewski, Udział księży z diecezji sandomierskiej w powstaniu styczniowem 1863 r., Radom 1927, druk S. Nowakowski zob.