Kajetan Chyliński

Kajetan Chyliński

Kajetan Ritter von Chyliński

Kajetan Chyliński (1913)
Data urodzenia	1849
Zawód, zajęcie	sędzia, prokurator
Narodowość	polska
Rodzice	Wojciech
Małżeństwo	Leontyna (wzgl. Klementyna)
Dzieci	Mieczysław
Krewni i powinowaci	Antoni, Michał (bracia)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Kajetan Chyliński^[a] herbu Jastrzębiec (ur. 1849) – polski prawnik.

Urodził się w 1849^[1]. Był synem Wojciecha Chylińskiego (zm. 1893) z miejscowości Michalcze, bratem Antoniego (ksiądz proboszcz rzymskokatolicki tamże) i Michała (1856-1925, dziennikarz, redaktor krakowskiego „Czasu”)^[2].

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby sądowniczej w 1872^[1]. Początkowo w randze auskultanta wschodniej Galicji C. K. Wyższego Sądu Krajowego od około 1873 pracował w C. K. Sądzie Obwodowym w Stanisławowie^[3]. Następnie od 1876 był adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Busku^[4][1]. Od 1884 do 1886 był adjunktem sądowym w C. K. Sądzie Obwodowym w Samborze^[5][1]. Później przeszedł do służby w C. K. Prokuratorii Państwa i od 1886 był zastępcą C. K. prokuratora w Złoczowie^[6], od 1889 był zastępcą c. k. prokuratora we Lwowie^[7]. W kwietniu 1894 został mianowany radcą Sądu krajowego i od tego czasu w tym charakterze pracował w C. K. Sądzie Obwodowym w Przemyślu^[8][1], a od początku 1895 był radcą C. K. Sądu Krajowego we Lwowie^[9]. W czerwcu 1898 został mianowany na stanowisko wiceprezydenta C. K. Sądu Obwodowego w Samborze^[10] i sprawował stanowisko w kolejnych latach^[11][1]. Następnie sprawował stanowisko prezydenta C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku od 1900 do 1908^[12][1] (w tym okresie zwiększył w nim liczbę radców do 11 oraz stworzył stanowisko zastępcy prezydenta)^[13]. 7 czerwca 1905 dokonał odbioru na własność państwa budynku sądu ulicy Tadeusza Kościuszki z masy spadkowej Saula Pinalesa^[14]. 28 stycznia 1905 został wybrany prezesem Towarzystwa Opieki nad Uwolnionymi Więźniami w Sanoku (wiceprezesem został starosta Antoni Pogłodowski)^[15]. 8 lutego 1905 Rada Gminy Bukowsko nadała K. Chylińskiemu i A. Pogłodowskiemu honorowe obywatelstwo gminy w uznaniu zasług przy budowie gmachu sądowego w Bukowsku^[16]. Otrzymał tytuł radcy dworu (Hofrat)^[17][1]. 15 września 1908 został mianowany przewodniczącym sądu przysięgłych przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku na pierwszą kadencję od 23 listopada 1908^[18]. Od 1908 był prezydentem C. K. Sądu Obwodowego w Przemyślu^[19][20][1]. Ze stanowiska odszedł na własne żądanie, a uroczystość pożegnalna sądzie w Przemyślu odbyła się 30 marca 1913^[1]. Podczas tego spotkania otrzymał dyplom honorowy od miejscowego Towarzystwa Weteranów^[1]. Łącznie przepracował w służbie przeszło 41 lat^[1].

W C. K. Armii został mianowany podporucznikiem w rezerwie piechoty z dniem 1 listopada 1871^[21]. Do około 1879 był oficerem rezerwy 77 Galicyjskiego pułku piechoty w Samborze^[22]. Następnie w C. K. Obronie Krajowej w rezerwie piechoty w grupie nieaktywnych został zweryfikowany w stopniu podporucznika z dniem 1 listopada 1871^[23], a potem awansowany na stopień porucznika z dniem 1 maja 1880^[24]. Od około 1879 do około 1882 posiadał przydział do Galicyjskiego batalionu piechoty obrony krajowej nr 68 w Brodach^[25].

W 1892 został członkiem Towarzystwa dla Rozwoju i Upiększania Miasta Lwowa^[26]. Jego żoną była Leontyna (wzgl. Klementyna, potocznie określana jako hofratowa), która w Sanoku była założycielką i przez wiele lat do 10 marca 1908 pełniła stanowisko prezesa Towarzystwa św. Wincentego à Paulo^[27][17]. Jego synem był Mieczysław Chyliński (ur. 1880, oficer wojskowy)^[28][29].

austro-węgierskie

• Order Korony Żelaznej III klasy (październik 1905, za zasługi położone w sądownictwie)^[30][31].
• Kawaler Orderu Leopolda (1913)^[32].
• Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (przed 1912)^[20].
• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1912)^[20].
• Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1912)^[20].

• Władysław Chyliński